ΦΕΓΓΑΡΙ ΑΠΟ ΞΑΣΤΕΡΟ ΓΥΑΛΙ

Σαν σε μαγικό κουτί

οι πολλαπλοί εαυτοί μου

στροβιλίζονται στη δίνη της άχρονης λήθης

αναζητώντας τη χαμένη μου ταυτότητα

μέσα απ’ τις πολλές ζωές μου.

Με τα ακροδάχτυλα της πραγματικότητας

αγγίζω το ύφασμα των ενδυμάτων μου

-κοστούμια θεατρικών παραστάσεων

που θα πρέπει να ταιριάξω

με κάθε αλλαγή του σκηνικού.

Σαστισμένη με το θέαμα γύρω μου

της φτωχής έκβασης των πάντων

δραπετεύω από το φως και κρύβομαι

στης νύχτας τους μεταμφιεσμένους ίσκιους

προσπαθώντας με εύθραυστες χορδές να πιάσω

ένα μακρινό φεγγάρι από ξάστερο γυαλί

μέσα από της ύπαρξής μου

το βαθύ πηγάδι.

Βασιλική Δραγούνη