ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ

Είμαστε σκέψεις ταπεινές

διάτρητες από κενά

χωρίς αισθητό βάρος.

Γεννημένες παράξενες

με μάτια σαν καθρέφτες

που βλέπουν μέσα και έξω απ' τον χρόνο

σε κάθε πόνο και χαρά που επιταχύνει -ή επιβραδύνει

το εύπλαστο τώρα,

στο φως και στο σκοτάδι

μα όχι στο ημίφως.

Είμαστε αμαρτωλές.

Ακούμε το ανείπωτο

και αναπτύσσουμε τις εικασίες μας

υπεξαιρώντας τον χρόνο.

Το φως μας απορροφά.

Είμαστε αόρατες.

Τίποτα δεν μας αγγίζει.

Το σκοτάδι μας ακολουθεί

και οι σκιές υπογραμμίζουν

το περίγραμμά μας.

Είμαστε τομές στο κενό

ενός άτυπου ορίζοντα.

Είμαστε βαθιές σαν τον ασύνειδο κοχλία.

Ακατανόητες.

Είμαστε καθάριες σκέψεις

που άλλοτε διαπερνούν την ύπαρξη

κι άλλοτε χάσκουν 

και πέφτουν μέσα της.

Αναπνέουμε, αναπνέουμε.

Μεταφέρουμε μηνύματα.

που σχηματίζουν λέξεις.

Άκουσέ μας, άκουσέ μας.

Είμαστε όλα όσα είσαι

-αν ήξερες μονάχα...

Βασιλική Δραγούνη