ΕΚΤΟΣ ΤΟΠΟΥ

Του ζήτησε οδηγίες -είχε χαθεί στο δρόμο.

Μονάχα μερικές διασκορπισμένες λέξεις

σαν εγκαταλειμμένα κομμάτια του εαυτού

που δεν μπορούσε να χωρέσει στο φορτίο της.

Εκτός ισορροπίας το σακίδιο

φαινόταν να την σπρώχνει

πίσω από ετοιμοπαράδοτα αισθήματα
και αλλοπρόσαλλες μνήμες.

        

Εκείνος ταξίδευε ελαφρά, με μια βαλίτσα μόνο

καθώς και μια σακούλα απορριμμάτων

-απορρίψεις ευκαιριακών και μόνιμων συνοδοιπόρων

που δεν ήθελαν να μεταφέρουν έξω:

ληγμένες συσκευασίες, φαντεζί περιτυλίγματα,

σελοφάν που έλαμπαν σαν γυαλί σε γρανίτη.

                

Γνώριζε καλά τι σημαίνει εκτός τόπου

κι εκείνη ήταν εκτός τόπου.

Μαζεύοντας τα απομεινάρια του εαυτού  

που κουβαλούσε κάποτε

-ξεστρατισμένου από φράσεις περιπλανώμενων ηρώων,

βουτηγμένου στο χάος φευγαλέων εραστών-

την παρακολουθούσε να εξαφανίζεται με βήμα αβέβαιο

μέσα στο εύρος των νυχτερινών ωρών.

Βασιλική Δραγούνη