ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ

  

Μου φάνηκε καλά

μετά από τόσα χρόνια

αν και τα μάτια του δε λάμπουν πλέον.

Αναρωτιέμαι αν συλλέγει ακόμα

πίνακες ζωγραφικής, αντίκες

και αδέσποτα,

αν είναι ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος.

Οι σκέψεις του ερμητικά κλειστές

κι οι λιγοστές του λέξεις

πότε γυαλόχαρτο,

πότε απαλή βροχή.

Επιχειρώ ένα άτολμο αστείο

για να σπάσω την αδιόρατη σιωπή.

Η αμηχανία ανάμεσά μας

κάνει ακροβατικά

φανταχτερά ντυμένη

προτού χαθεί μες στις σκιές

μιας άδειας πόλης.

Και κατά διαστήματα

όταν τα φώτα της αναβοσβήνουν

κοιτάζω προς το μέρος του.

Έχει φύγει.

Ό,τι είχα να πω

σ' αυτόν τον κάποτε στενό φίλο

θα περιμένει, ίσως για πάντα.

Βασιλική Δραγούνη