ΟΧΙ ΑΚΟΜΑ...
Τίποτα δε μοιάζει οικείο
στη γη των ψιθύρων και των στεναγμών.
Ο ουρανός έχει χάσει το χρώμα του
σκουριασμένα βουνά φυλάνε τα σύνορά του
τη νύχτα ακούγεται ένα κλάμα…
Παλιά όνειρα μαζεύονται
για να ξεφύγουν απ’ τη μνήμη
αλλά η μνήμη τα ακολουθεί
σαν άχρονους ταξιδιώτες.
Γιγάντια δέντρα γέρνουν και μουρμουρίζουν
προσφέροντας τη σοβαρότητα των απαντήσεων.
Το πρωί θα κάνει κρύο…
Η γη θα ξυπνήσει στη μοναξιά,
τα χελιδόνια της θλίψης θα επιστρέψουν
χωρίς το τραγούδι τους,
τα πνεύματα της απώλειας
θα συνεχίσουν την αναζήτησή τους,
οι στεναγμοί θα εξατμιστούν
στο έκπληκτο χάος.
Οι θλιμμένοι θεοί θα πουν, όχι ακόμα...
όχι ακόμα...
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: “Climate
nightmares” - A visual experiment by Aurélien Saussay
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.