Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΑ

Κύματα βουβά ανεβαίνουν στην ακτή
σαν στρώματα υγρού φωτός
και σε βράχια ακλόνητα σπάνε αφρισμένα.

Φύκια νωπά, βότσαλα κι άδεια κοχύλια
ξεβράζονται ανυπόμονα στην άμμο
φέρνοντας μυρωδιά αύρας θαλασσινής στη μνήμη.

Γλάροι συντροφεύουν τον αιώνιο ορίζοντα
και στροβιλίζονται με απόκοσμα φτεροκοπήματα
στον άνεμο των εποχών που χάθηκαν.

Το τελευταίο φως του ουρανού
θαμπωτική εικασία που γλιστρά και διαλύεται
στο σκοτάδι του χρόνου.

Και μες στη μονοκόμματη σιγή
τα κύματα ξεφεύγουν απ' το πλαίσιο της εικόνας
και φτάνουν ως τις άκρες των βρεγμένων παπουτσιών μου.


Βασιλική Δραγούνη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.