MIRRORS…

But what are our stories if not the mirrors we hold up to our fears?

SHOONYA – The Celestial Void

 

Panorama International Literature Festival is thematic, where the topics are carefully chosen in order to prepare a writer for meaningful works in their profession. The theme for PILF 2022 is SHOONYA: The Celestial Void.

At times, we experience a sense of void – perhaps when looking at the serene morning skies, watching a beautiful sunset or even when someone leaves us! Often we acknowledge, this is the void from where we have come and where we all return to – nothingness from which everything evolves out! This has been a favorite topic for poets of the bygone and there are a number of classical works inspired by the same sense of void that the writer experienced in some phases in their lives.

Poets are to investigate the depths and unravel mysteries of creation itself, sharing their ideas and conclusions in the form of a poem that will convey their personal approach to this all-time mystery of the beginning of life.

 

Writers Capital International Foundation

Panorama International Literature Festival 2022

ΕΝΑ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΚΕΝΟ

 

Εδώ είναι το τελευταίο φως

στην άκρη μιας αποψινής γιορτής 

που σώθηκε απ’ τη μέρα.

Εδώ είναι και ένα αλλιώτικο κενό στον χώρο

που ήταν γεμάτος άλλοτε

μα τώρα φαίνεται για πάντα αδειανός.

 

Κι εκεί όπου η ιστορία δεν αλλάζει

πάντα θα υπάρχει ένα βουνό που θα αποκρύπτει

τα πάντα από τη θέα

και σύννεφα καπνού που θα εκτυλίσσονται

σε ασφαλή απόσταση απ’ τη σφαίρα

που κατακάθεται το τελευταίο φως.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΙΘΟΥΣΑ ΑΝΑΜΟΝΗΣ

 

Στην αίθουσα της μάταιης αναμονής περιμένει

με το καλό της το καπέλο με το βέλο και το γκρι ταγιέρ

τα πόδια σταυρωμένα όμορφα σε μαύρα ψηλοτάκουνα

-σαν πλάνο από νουάρ ταινία περασμένων εποχών-

κοιτάζει έξω τη νύχτα κι εκείνη της ανταποδίδει το βλέμμα

μέσα από το καθρέφτισμα του τζαμιού. Νομίζω πως είναι

η μητέρα μου. Υπομονετική όπως πάντα, όμορφη στα γκρι,

καθισμένη εκεί με το καμηλό παλτό της με τον γούνινο γιακά

ριγμένο πάνω από τον ώμο. Σκέφτεται ότι θα βρέξει.

 

Θυμάμαι καθαρά τη μορφή της να αναδύεται

μέσα από ειδικά εφέ και αδυσώπητα σύμβολα ονείρων

τον μαύρο καναπέ, τους τοίχους στο χρώμα της ώχρας, το μπλε χαλί,

τις λευκές κολώνες έξω απ' το παράθυρο, την υγρή μυρωδιά του αέρα.

Πότε τα μαλλιά της πρόλαβαν να ασπρίσουν, αναρωτιέμαι.

Δεν φαίνεται να προσέχει ότι είμαι εκεί. Είμαι έξω απ' το πεδίο παρατήρησής της.

Το μυαλό της τριγυρνά σε άγνωστους διαδρόμους του μέλλοντος

καθώς κρατά την τσάντα της σφιχτά στα γόνατα

-όλα τα σημαντικά χαρτιά της είναι μέσα. Έχω την αίσθηση πως φεύγει

οριστικά αυτή τη φορά. Δεν έχω γεννηθεί ακόμα κι όμως έχει ήδη γεράσει.

 

Κάποιος έχει αλλάξει την ιστορία μας

-κάποιος που καθυστέρησε να έρθει ή που δεν ήρθε ποτέ-

κάποιος που πασχίζει να τον δει μες στο σκοτάδι.

Ίσως ο χρόνος δεν έληξε ακόμη -ή η αμυδρή προσπάθεια των κεριών

να φωτίσουν αυτό το ταμπλό αόριστης μετάβασης.

Ίσως βρέξει και τότε θα επιστρέψει στο δωμάτιό της.

Έχει τον έλεγχο της ύπαρξής μου αυτή η γυναίκα

-που τόσο θέλω να παρηγορήσω- που φαίνεται πόσο φοβάται

για την αβέβαιη κατεύθυνση του ταξιδιού της.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ

 

Καλυμμένη από το χιόνι

η άφυλλη λεύκα κρατά μυστικά

χαραγμένα στο δέρμα της.

 

Σμήνη αποδημητικών περνούν αφήνοντας

ιερογλυφικά σε φύλλα χλόης

να τα αποκωδικοποιήσει η βροχή.

 

Σκαλισμένη στην κορυφή του δέντρου

η κουκουβάγια ατενίζει ό,τι γλιτώνει

από το παγωμένο άλσος.

 

Το φεγγάρι ξεγλιστράει αμίλητο -

δεν ρωτά ούτε χρειάζεται απάντηση.

Νύχτα… όλες οι συνδέσεις μας σιωπούν

η είδηση γίνεται ιστορία.

 

Βασιλική Δραγούνη

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ

 

Πλησιάζει με τα χέρια της γεμάτα ασημένιες λάμψεις

και χιονόμπαλες φτιαγμένες από κρύσταλλο

κι από ευχές λευκές και ακατέργαστες

-σαν δέσμες φωτός από έναν αόρατο φάρο

ενάντια στο μπλε του πρώιμου δειλινού.

 

Περιδιαβαίνει τα θαμπά σταυροδρόμια, τυλιγμένα με ομίχλη

και την πλατεία με τα αγριόχορτα

και τις περιπλανώμενες αναμνήσεις

-σε αναζήτηση του παρτενέρ που θα την συνοδεύσει

στις σκοτεινές εσπερίδες του εκλιπόντος χρόνου

 

αφήνοντας αποτυπώματα διαμπερή

στου φεγγαριού τα ξέφωτα,

τις παγωμένες λίμνες, τους λόφους και τα δάση

που προκαλούν τη φαντασία με σκιές

φυλακισμένες στις ιστορίες του χειμώνα.

 

Πλησιάζει με τα χέρια της γεμάτα ασημένιες λάμψεις

και χιονόμπαλες φτιαγμένες από κρύσταλλο

κι από ευχές λευκές και ακατέργαστες

-απειροελάχιστη σκόνη στην κλεψύδρα του χρόνου.

Μας εύχεται καλή τύχη, καθώς συνεχίζουμε.

 

Βασιλική Δραγούνη

Παρουσίαση στις "Ιστορίες των Χριστουγέννων" της Λογοτεχνικής Ιστοσελίδας "το Κείμενο":

http://tokeimeno.blogspot.com/2021/12/blog-post.html

ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

 

Αυτή η μέρα η ξεχωριστή

είναι χρυσή και κόκκινη

αστραφτερά παγωμένη μα αειθαλής.

Λάμπει από ζεστασιά, ακτινοβολεί από φως

μυρίζει έλατο και κέδρο, κανέλα και γαρίφαλο

δεντρολίβανο και σμύρνα.

Γύρω από τη φωτιά, λέει η ιστορία

του θαύματος, του δέους και της γέννησης.

Γύρω από τη φωτιά, η χορωδία των αγγέλων του ανέμου.

Γύρω από τη φωτιά, τρίγωνα κάλαντα και αρμονίες

αυτήν την μέρα την ξεχωριστή 

που είναι χρυσή και κόκκινη.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΝΙΦΑΔΕΣ ΣΤΑΧΤΗΣ

 

Φέτος έρχεται παράξενος καιρός

ανθισμένες παπαρούνες το Δεκέμβρη

θόλοι αστραφτεροί, ξωτικά σε έλκηθρα

στεφάνια πλεγμένα και τριγύρω κρύσταλλοι

φύλλα χρυσού, νιφάδες στάχτης

άφωνες φανταχτερές κραυγές

φιμέ τζάμια μπροστά από πεινασμένα δόντια

να αντανακλούν τον φόβο του θηράματος.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΓΓΕΛΟΣ ΧΡΩΜΙΟΥ

 

Σε θαυμάζω γιατί δεν μπορείς παρά να λάμπεις

κάτω απ’ τα βαριά φτερά

σαν προπατορικό αμάρτημα,

σαν μια συγκαλυμμένη ευλογία

ή ίσως, σαν υπόσχεση

που κάποτε θα ‘θελα να κρατήσω.

Θα σου επιτρέψω να με στοιχειώσεις.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΕΤΟΙ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ

 

Πότε θα αρπάξει ο εορτασμός την ευκαιρία του;

Πού περιμένει η χαρά σαν την αυγή να φέξει;

Πώς θα ανοίξει το θαύμα τα φτερά του;

Φώτα θροΐζουν πάνω απ’ το κεφάλι

ενώ αετοί ποζάρουν σαν ομοιώματα από ορείχαλκο

σε κάθε εγκαταλελειμμένη κορυφή της στέγης.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ

 

Χειμωνιάτικες προκαταλήψεις

πλάνες και παρανοήσεις

κάνουν τη ζωή δισδιάστατη

μονόχρωμη και εύθραυστη

μονότονα ακραία.

Το νόημα παύει να υπάρχει.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΤΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΠΟΤΕ

 

Ο δρόμος γίνεται βραχώδης

ο κινητήρας κροταλίζει

το μυαλό είναι κουρασμένο

η ψυχή ξέφρενη

ο χάρτης ξεθωριασμένος

η διαδρομή χαμένη

το παράθυρο του χρόνου

για να υποβάλλεις ένσταση έχει λήξει

κι όμως είσαι ακόμα εδώ

ναυάγιο της εντροπίας

συνεργάτης στο έγκλημα, φίλος

των ναι και όχι του αν και πότε.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΛΟΓΟ ΛΕΥΚΟ

 

Εμφανίστηκε ξανά χωρίς να το φωνάξω

ξεπροβάλλοντας από το φρέσκο χειμωνιάτικο γρασίδι

κατάλευκο μες στο σκοτάδι.

Θα μπορούσε να μεταφέρει κάποιον ιππότη στη μάχη

μα στέκεται ήσυχο σαν την ειρήνη

σε ένα άδειο πεδίο.

Κρατά τη λογική του μύθου και του θρύλου

σαν να γεννήθηκε από λέξεις.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: White Horse by Vasko Taskovski 

ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΙΒΙΔΑΣ

Ανθολογία διηγημάτων με ενσωματωμένα τάνκα και ιαπωνικό θεματικό προσανατολισμό

 

Η Ανθολογία διηγημάτων «Το πέταγμα της Ίβιδας» είναι το αποτέλεσμα ανταπόκρισης Ελλήνων και Κυπρίων λογοτεχνών στην ανοιχτή πρόσκληση που απεύθυναν από κοινού η λογοτεχνική ιστοσελίδα «Λόγω Γραφής» και η διαδικτυακή ομάδα «Ιαπωνική Βεντάλια Ποίησης και Πολιτισμού», στη λογοτεχνική δράση «Λόγω Γραφής – Ιαπωνική Βεντάλια», για τη συγγραφή διηγήματος με ιαπωνικό θεματικό προσανατολισμό.

Τριάντα ένας συγγραφείς εμπνεύστηκαν τριάντα τέσσερα στο σύνολό τους κείμενα με ιαπωνικό θεματικό προσανατολισμό, με συμπερίληψη σε κάθε διήγημα ποιημάτων tanka και σκηνών σε τρένο shinkansen, τα οποία μας ταξιδεύουν στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.

https://www.logografis.gr/%cf%84%ce%bf-%cf%80%ce%ad%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%af%ce%b2%ce%b9%ce%b4%ce%b1%cf%82-%ce%bc%ce%b9%ce%b1-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%ce%bf%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%af%ce%b1/

ΑΡΘΟΥΡ

"Υπάρχει ένα τέρας στο δωμάτιο!"

"Όχι, Άρθουρ. Δεν υπάρχουν τέρατα."

Ο Άρθουρ, κατάξανθος και όμορφος

-πέντε ή έξι χρόνων-

στέκεται και με κοιτάζει

με υπομονή και αλήθεια

κι αφού τραβάει το βαγόνι

με τα παιδικά παιχνίδια του

έξω απ’ το τρομακτικό δωμάτιο

σίγουρος σαν άντρας

σαν να μην έχω καταλάβει

εξηγεί:

"Υπάρχει ένα τέρας στο δωμάτιο!"

 

Βασιλική Δραγούνη

ΜΩΒ ΟΜΙΧΛΗ

 

Σύμβολα και λειτουργικοί ορισμοί έγιναν κοινή γνώση -

μπορείς να κλείσεις άνετα τα μάτια και να βρεις το έπαθλο.

Τώρα το μόνο που χρειάζεσαι είναι μερικά ακόμα αστεία μυστικά,

κάτι να κρύψεις ενώ προσπαθείς να καρφώσεις ένα μακρινό βλέμμα

και να προσποιηθείς ότι είσαι εντελώς mainstream

ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας

ότι δεν χρειάζεται να αποσυντονιστείς για κάποια μωβ ομίχλη.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Purple Haze by surrealistguitarist on DeviantArt

ΠΑΡΑ ΤΟ ΙΔΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΜΗΝΟΥΣ

 

Ο αρχιτέκτονας της τρέλας και της σύγχυσης

κατευθύνει το πικραμένο μυαλό

σε χωρόχρονο απόκρημνο

που βιώνεται μα δεν ορίζεται.

Παρά το ιδίωμα του σμήνους

το νεκροθάφτη καιρό

νυχτώνει η μέρα, δύει ο ήλιος

ο δρόμος συνεχίζεται.

 

Βασιλική Δραγούνη

 

ΞΑΝΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

 

Οι λέξεις περιμένουν στο μυαλό σαν προσφορά

ή σαν προαίσθημα

ή σαν επιθυμία που εκπληρώνεται μόνο με λόγια.

Οι λέξεις αρκούν για να εκφράσεις αυτό που εννοείς

μα σου ξεφεύγουν.

Ψηλαφίζουν μέσα στο λαβύρινθο της γλώσσας

την αλήθεια.

Δημιουργούν εκπλήξεις, ζουν παράλληλες ζωές

αναλαμβάνουν το βάρος των φροντίδων τους

κρατούν η μια το σκοτάδι της άλλης.

Βρίσκουν παλιές ή νέες εξομολογήσεις

για να γεμίσουν τις σιωπές με εξηγήσεις.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΠΟΙΑ ΒΡΟΧΗ;

 

Περπατώντας προς την άλλη άκρη της προβλήτας

ο άτρωτος χρόνος - μοιραίος εξερευνητής

ήρθε εκεί για να αποφύγει τους ανθρώπους

που φλυαρούν σαν πιάνα στις βωβές ταινίες,

ήρθε εκεί να μείνει τόσο ακίνητος

σαν ένας από τους πασσάλους της προβλήτας

καθώς τον επισκέφθηκε η βροχή χθες βράδυ

για να συνηγορήσει στην περίπτωσή του

αλλά απέτυχε να ανακαλύψει τη συνολική αλήθεια.

 

Κι έπειτα ήρθαν τα κύματα να σβήσουν

τις νοερές σημειώσεις που κράτησε στην άμμο.

Κι ήρθαν και τα πουλιά να κλέψουν γρήγορα

τους σπόρους των ιδεών που είχε διατυπώσει.

Κι έπειτα η βροχή… ποια βροχή;

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Dali Raining on Magritte's Parade by Jim Warren

ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΑΡΙΤΟΣ

 

Ο χρόνος είναι νόμισμα, το μέλλον είναι δάνειο.

Επαναπροσδιόρισε την παραίτηση ως κατάσταση χάριτος.

Ξέχνα τον φιλόδοξο κλώνο σου στα μέσα.

Αρνήσου την αφήγησή του. Δήλωσε την δική σου περίπτωση.

Απομακρύνσου από τους φίλους του ευνοϊκού καιρού.

Τράβηξε τους δείκτες απ’ την πρόσοψη του ρολογιού.

Μη διορθώνεις οποιονδήποτε κακογραμμένο κώδικα, 

γράψε τον ξανά απ’ την αρχή.

Πέταξε αυτόν τον κόσμο για έναν δικό σου

όπου η άμμος της κλεψύδρας κινείται αργά πάνω στην πέτρα.

 

Βασιλική Δραγούνη

Ο ΚΕΝΟΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΧΩΡΟΣ

 

Τα προφορικά επιχειρήματα μπορεί να έχουν ψευδή βάση

απόκρυψη αληθινών προθέσεων, παραπληροφόρηση

συμβατικές υποχρεώσεις, υποσημειώσεις και επεξηγήσεις

ιδιοτελή λογική, ληγμένες προθεσμίες

διακηρύξεις που απομυθοποιήθηκαν

δελτία καιρού από φανταστικά μέρη.

 

Λέγεται ότι το ανθρώπινο πνεύμα είναι ισχυρότερο

από οτιδήποτε μπορεί να του συμβεί

αλλά ίσως το πραγματικό μυστικό να ψάχνει ακόμα

τον κενό ενδιάμεσο χώρο όπου η αλήθεια

κρέμεται σαν αετός απ’ την κορυφή ενός βράχου.

 

Βασιλική Δραγούνη

Animation by George RedHawk

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΒΡΑΔΥ

 

Έχει εμπειρία τριάντα πέντε ετών.

Όμως στο κάτω μέρος του μπουκαλιού

Παρασκευή βράδυ,

απελπισμένος από τις ανεπαρκείς, ξεπερασμένες νόρμες

και τις περιορισμένες ευκαιρίες ζωής,

είδε τη μόνη μαθηματική εξίσωση

που πραγματικά γνωρίζει.

Έχει εμπειρία τριάντα πέντε ετών

που θα πει

έχει εμπειρία ενός έτους, τριάντα πέντε φορές.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Walking the Fish by Christian Schloe

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ

 

Κάνε ένα διάλειμμα

από τις μικροσκοπικές σελίδες, τα διαγράμματα

και τις απεικονίσεις

και σκέψου την ανατομία του θαύματος

τις αρτηρίες σε αναμονή

τα τριχοειδή αγγεία σε διαύγεια

τους τένοντες που υποστηρίζουν την ευαισθησία

το πρωταρχικό DNA στους παλμούς της προσδοκίας -

εκεί που απρόσκοπτα μπερδεύονται οι έννοιες

με όλες τις υφές της ύπαρξης.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΣΦΥΞΙΑ

 

Πότε θα μπορέσει να αναπνεύσει ένα κορίτσι

απ’ τις διαχρονικά εφαρμοσμένες πλύσεις εγκεφάλου

και να αφήσει λίγο χώρο για το χάος;

Υπάρχουν κάποτε κάποιες στιγμές

αλήθειας ή ελευθερίας

να την απαλλάξουν απ' την ασφυξία

των προσδοκιών της κοινωνίας;

 

Βασιλική Δραγούνη

Photography by Dimitris Skoulos

ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ

 

Τι είναι αυτό το κόκκινο που αφήνει τις μνήμες να επιπλέουν

σαν να ‘ναι απαλλαγμένες από τη βαρύτητα;

 

Σκέψου ένα λευκό βάζο με αιωρούμενα τριαντάφυλλα,

ένα κλωνάρι από ασώματες παπαρούνες,

μια λαβωμένη μνήμη που στρέφεται στον εαυτό της

 

Σκέψου πόσο το κόκκινο μπορεί να απλωθεί

και να βαθύνει, όταν το απαιτήσει κάποια ονειροπόληση

 

Σκέψου πόσο συχνά τα πράγματα αποκλίνουν,

απελευθερώνονται και αιωρούνται απαρατήρητα -

 

γίνονται απάντηση

σε κάτι που επιδιώκουμε να μάθουμε.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: The Ladies of the Lake, Digital Painting by Daria Petrilli

ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΚΑΙΡΟΥ

 

Δεν έπρεπε να είναι έτσι..

όνειρα με σκουριασμένο κεφάλι να επιπλέουν

σε έναν καθρέφτη από νερό,

ισχνά ραδιοκύματα

κάτω από τη στρατόσφαιρα

να εκτοξεύουν φορτία κρύας στάχτης

στα τοιχώματα του ουρανού

κι από τα ψηλότερα ορεινά να πηγάζει

η καταχνιά που κοιμάται στον βάλτο.

Πρόγνωση καιρού αμετάκλητη.

Κάποιοι θυμωμένοι θεοί

έχουν ήδη χάσει την υπομονή τους.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: The necessity of peace by Bruce Rolff

ΠΑΝΤΟΤΕ ΠΑΡΟΥΣΑ

 

Θα έβλεπες το σώμα να απλώνεται 

την ψυχή να ρέει,

να πετά πάνω από κάθε διαφάνεια της μνήμης -

μία απρόσκλητη επιμελήτρια μυστικών.

Ώσπου, φθαρμένη και αργή 

σαν ανεπαίσθητη ακίδα 

να ακροβατεί στο γαλανό σκοτάδι,

να κρύβεται σε κάθε ετερόκλητο ίχνος του θαλάμου.

Ήταν το μόνο που μπορούσε να ισχυριστεί πως θα ‘ναι -

πάντοτε παρούσα.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Mystery Surreal by Bruce Rolff