ΚΑΠΟΥ Η ΜΟΝΑΞΙΑ

Στον άνυδρο τόπο που τα φύλλα του πέφτουν

φαίνεται πως θα βρέξει σήμερα.

Η μέρα απαρηγόρητα συγκεντρώνει τις ώρες

και το χορτάρι σκουριάζει.

Τα σκεβρωμένα κλωνάρια παγιδεύουν εφιάλτες

κι ένα μοναχικό δέντρο που κουράστηκε

να καρτερά και να αμύνεται

αφήνεται έρμαιο της αλόγιστης τύχης.

Κάτι πρέπει να συμβεί

αλλιώς τι κάνουμε εδώ,

παρατηρητές μοναχικοί σε έναν τόπο

δίχως ορόσημα και δρόμους;

Υπάρχουν πολλά ακόμα δέντρα σαν κι αυτό.

Τα ωχρά τους φύλλα στροβιλίζονται στο φύσημα

των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα

και των εύκολων, αποδημητικών σιωπών.

Βασιλική Δραγούνη