ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΠΑΙΔΙ

Την βρήκα σε έναν σωρό από σκουπίδια.

Μια μικρή, λυπημένη κούκλα

με τα μάτια κλειστά,

το χέρι της να κρέμεται,

τα μαλλιά της ακόμα μακριά

αλλά αδύναμα και μπερδεμένα.

Θα ήθελε να τη χτενίσεις.

Είχε ένα όμορφο φόρεμα κάποτε

με έναν ροζ φιόγκο.

Δεν μπόρεσα να βρω τα παπούτσια της

αν και προσπάθησα αρκετά.

Αγαπημένο άγνωστο παιδί.

Μακάρι να μπορούσα

να ακούσω τη φωνή σου

να δίνει ένα νόημα

σε τούτη την κενή, αναίτια θλίψη

που απλώνεται αργά αλλά σταθερά

στον άλλοτε γνωστό, οικείο χώρο.

Παραμένει τόσο σιωπηλά εγκαταλειμμένη

μέσα στα χέρια μου.

Δεν αντιδρά σε μένα. Νομίζω πως

σε περιμένει ακόμα.

Βασιλική Δραγούνη