Phoenix

Phoenix
Our spirit artifacts tell more about ourselves than our confessions.

Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2018

«…έχω μια διαρκή ανάγκη να ζω τις συγκινήσεις που μου προκαλεί η περιπέτεια της συγγραφής» – 
Βασιλική Δραγούνη

τοβιβλίο.net
20.12.2016  Θάλασσα ιδεών      

Θάλασσα ιδεών σε ταξίδι αέναο....

(Φωτογραφία: Στράτος Γιαννόπουλος)
Σήμερα, στην λογοτεχνική δράση «Ελάτε να μιλήσουμε για τη λογοτεχνία» φιλοξενούμε την λογοτέχνη Βασιλική Δραγούνη, την οποία και ευχαριστώ για την τόσο  ανθρώπινη συνέντευξή της!
Πρώτα όμως ας γνωρίσουμε την προσωπικότητα της δημιουργού μες από το βιογραφικό της:

                                             Î’ασιλική Δραγούνη
Η Βασιλική Δραγούνη γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει Αγγλική Φιλολογία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ευρωπαϊκή Συγκριτική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Γάνδης (Βέλγιο) και έχει μεταπτυχιακό στις Διεθνείς και Ευρωπαϊκές Σπουδές του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Εργάζεται στον αεροπορικό χώρο.
Ποιήματα και διηγήματά της έχουν βραβευθεί σε Πανελλήνιους και Διεθνείς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και έχουν εκδοθεί σε 40 περίπου συλλογικές ανθολογίες ποίησης και διηγημάτων καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ποιήματα και κείμενά της έχουν επίσης δημοσιευθεί στο διαδίκτυο σε λογοτεχνικές ιστοσελίδες και σε ψηφιακά λογοτεχνικά περιοδικά.
Ερωτηματολόγιο για Συγγραφείς και Ποιητές

      1.   Γιατί γράφεις;

Ξεκίνησα να γράφω -ποίηση, ως επί το πλείστον- από μια εσωτερική ανάγκη να προσδιορίσω και να κατανοήσω καλύτερα τους άλλους. Το να μπορεί να “διαβάζει” κανείς συναισθήματα στα πρόσωπα των άλλων, ενεργοποιεί με μοναδικό τρόπο τις ψυχολογικές διαδικασίες με τις οποίες μπαίνει στη θέση τους και βιώνει τις αντιφάσεις τους και τις υποκειμενικές τους προσεγγίσεις.
2Για ποιους λόγους θα συμβούλευες κάποιον να γίνει συγγραφέας ή ποιητής και γιατί να τ’ αποφύγει;

Η συγγραφή είναι ουσιαστικά ένα πέρασμα στον εαυτό μας μέσα από τη μυθοπλασία. Θα συμβούλευα λοιπόν κάποιον να γίνει συγγραφέας μόνο όταν νιώθει την ανάγκη να διαβεί μέσα από σκέψεις, αισθήματα και τον κόσμο του κειμένου, προς την εσωτερική του ελευθερία. Θα τον συμβούλευα να μην το κάνει αν δεν έχει την πρόθεση να διαθέσει ψυχή, ενέργεια και χρόνο.
3.   Ποιο είδος γραφής αγαπάς να υπηρετείς και για ποιο πιστεύεις πως δεν έχεις τις απαραίτητες ικανότητες, διάθεση και γνώσεις για να συνεισφέρεις;

Αγαπώ την ποίηση, γιατί θεωρώ ότι ανασυνθέτει αισθητικά τον κόσμο της ανάγκης και καλλιεργεί τη συναισθηματική αγωγή, ανοίγοντας απεριόριστα πεδία στοχασμού και οδηγώντας σε αποκαλύψεις και συγκινήσεις μέσα από τις οποίες διευρύνονται τα όρια της ατομικής μας ζωής. Είναι μια τέχνη που χρειάζεται το πέταγμα του νου και των αισθήσεων. Έχοντας πειραματιστεί με διάφορα είδη συγγραφής, θεωρώ ότι ο συγγραφέας θα πρέπει πρωτίστως να ακολουθεί την κλίση του, χωρίς όμως απαραιτήτως να περιορίζεται σε ένα και μόνο είδος.
4.   Τι είναι για εσένα οι αναγνώστες; Πελάτες, κριτές ή συμβουλάτορες;

Η ανάγνωση της λογοτεχνίας σηματοδοτεί το χώρο της ιδιωτικής ζωής αλλά και την ελεύθερη βούληση του ατόμου. Ο αναγνώστης που απολαμβάνει τη λογοτεχνία δεν παύει να την αναζητά και να τη θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής του ζωής. Συνεπώς οι αναγνώστες για μένα είναι φίλοι και εκτιμώ το γεγονός πως διαθέτουν λίγο από τον χρόνο τους για να μοιραστούν μαζί μου συναισθήματα και ανησυχίες.
      5.   Η καλύτερη και η χειρότερη κριτική που άκουσες για το έργο σου;

Η καλύτερη κριτική που συνήθως ακούω για κάποιο έργο μου είναι ότι δημιουργεί εικόνες στο μυαλό του αναγνώστη και η χειρότερη είναι ότι είναι αυτοβιογραφικό.
6.   Ποια λογοτεχνική ερώτηση μισείς να σου κάνουν και γιατί;

Η ερώτηση που με ενοχλεί είναι αν τα κείμενά μου προέρχονται από προσωπικά  βιώματα. Στο ερώτημα για ποιον γράφει ο ποιητής θεωρώ πως καμία απάντηση δεν είναι αμφιμονοσήμαντη. Ο ποιητής γράφει όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά ταυτόχρονα και για τους άλλους. Αν δεν γράφει και για τους άλλους, τότε δεν αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως δημιουργό.
7.   Με άριστα το 10, πού κατατάσσεις την συγγραφική σου ικανότητα και γιατί;

Θεωρώ πως η ποίηση, ως η πιο συμπυκνωμένη μορφή τέχνης του λόγου, έχει έναν αυξημένο βαθμό “δυσκολίας” και το κάθε ποιητικό έργο το βλέπω ως μια οντολογική επίγνωση: της αδυναμίας να επιτευχθεί το απόλυτο, της αστείρευτης δύναμης που κινεί την ανθρώπινη προσπάθεια, της αθάνατης αγάπης για τον άνθρωπο, την ομορφιά, τη δικαιοσύνη και την καλοσύνη, μιας επίγνωσης συνώνυμης με την επαφή του ποιητή με τον αναγνώστη. Συνεπώς ο καλύτερος αξιολογητής του έργου του ποιητή είναι ο αναγνώστης κι όχι ο ίδιος ο συγγραφέας.
8Πιστεύεις πως οι περισσότεροι ομότεχνοί σου γράφουν από εσωτερική ανάγκη ή επιδιώκουν αποκλειστικά το χρήμα και την δόξα;

Πιστεύω πως πίσω από κάθε συγγραφική προσπάθεια υπάρχει η εσωτερική ανάγκη της εξερεύνησης του αγνώστου, της συναισθηματικής εκτόνωσης ή απλά της χαλάρωσης από ότι μας στρεσάρει, συνεπώς είναι σημαντική σε έναν κόσμο μηχανοποιημένο, όπου τίποτα δεν συγκινεί και τίποτα δεν προκαλεί το θαυμασμό που εμπνέει τον άνθρωπο για εξερεύνηση και δημιουργική προσπάθεια. Φυσικά, όταν προκύπτει δημοσιότητα και  αναγνώριση μιας επιτυχημένης συγγραφικής προσπάθειας αποτελεί από μόνο του ένα  ακόμη κίνητρο.
9Ανέφερε τρεις χαρακτηρισμούς για τον εαυτό σου για τους οποίους είσαι υπερήφανη και άλλους τρεις για τους οποίους όχι.

Μου αρέσει να “μπαίνω” στη θέση του άλλου, από την άλλη μου αρέσει επίσης να “κλείνομαι” στον εαυτό μου, έχω μια διαρκή ανάγκη να ζω τις συγκινήσεις που μου προκαλεί η περιπέτεια της συγγραφής, χάνω όμως και εύκολα το ενδιαφέρον μου, προσεγγίζω τα θέματά μου με απλό τρόπο, συγκαλυμμένα στη ροή της γραφής, από την άλλη όμως “παρασύρομαι” πολλές φορές σε πιθανά σενάρια, εξερευνώντας διάφορες εκδοχές του ίδιου θέματος. Η μεγάλη πρόκληση είναι κάποτε να καταφέρω να “βγω” από τον εαυτό μου και να μιλήσω μέσα από εμένα ως άλλος.
10.…και η ώρα σου να ανταποδώσεις την…. ιερή εξέταση που πέρασες από αυτή την ανακριτική συνέντευξη! Κάνε μια δική σου, λογοτεχνική ερώτηση-ταμπού για κάτι που θα ήθελες να μάθεις για τον δημιουργό αυτού του ερωτηματολογίου!

Τι πιστεύεις ότι κάνει ένα ποίημα διαχρονικό;
Ευχαριστώ πολύ Θεόφιλε.
Θεόφιλος Γιαννόπουλος: … πιστεύω πως έχει να κάνει με την ψυχή που το έχουμε προικίσει…



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.