ΜΙΑ ΑΙΣΘΗΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Λάμψη αδυσώπητη στα μάτια το πρώτο φως

σαν κάτι μακρινό και ανέγγιχτο

σαν μια μυστική επίκληση που ανυψώνεται

από τη γη στον ουρανό

σαν ένα βελούδινο άγγιγμα

στη λεπίδα της μοναξιάς

σαν μια παλιά επιθυμία

που ξεθωριάζει μα δε σβήνει

σαν μια αίσθηση ελευθερίας

που αψηφά τις διαστάσεις του κενού

σαν μια αόριστη πνοή που έρχεται αργοπορημένη

από κάποιο μακρινό παρελθόν

σαν τον τρόπο που η σιωπή μετουσιώνεται σε ήχο

και ο ήχος σε σιωπή

τον τρόπο που τα μάτια

αποσύρουν τη θλίψη τους

τον τρόπο που κινείται ο χρόνος

μέσα στο ρολόι

και το χθες

μέσα στο αύριο...

Βασιλική Δραγούνη