ΔΕΥΡΟ ΕΞΩ

Ψάχνοντας στα συντρίμμια των καιρών

δεν βρίσκω ούτε βωμούς ούτε θυσίες

δεν υπάρχουν θύματα ή θύτες

που να με αφορούν

δεν υπάρχει ούτε γκρεμός ούτε ορίζοντας

πέρα από την αδιαπέραστη ομίχλη.

Προσανατολίζομαι από τους κρυφούς οδοδείκτες

του απροσδιόριστου χρόνου

από το πέταγμα αποδημητικών πουλιών

πάνω από τα μυστικά περάσματα του κόσμου

από τον ήχο της σκουριασμένης καμπάνας

που αντηχεί ανησυχητικά μες στους αιώνες

αναμειγνύοντας παλιά κηρύγματα και ύμνους

με μακρόσυρτες κραυγές και προσευχές αμαρτωλών και αγίων

που αναδύονται από τα παλιά ερείπια της ιστορίας

καθάριες σαν κουδούνισμα πένθιμης καμπάνας

και που μετέωρες μες στο σκοτάδι αιωρούνται

ψιθυρίζοντας περιπαικτικά στο αφύσικο:

"Λάζαρε, δεύρο έξω!" -ακριβώς το είδος

του θανάτου που φοβάμαι.

Βασιλική Δραγούνη