ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Τα ακάρεα είναι φίλοι μας!

Ετεροκαθοριζόμενοι βοηθοί

περιπατητές μικρών αποστάσεων

που σέρνονται σε υπάρχοντες (δια)δρόμους 

και κάνουν ωτοστόπ στην λερωμένη άσφαλτο.

Ας καλωσορίσουμε τα ακάρεα στη ζωή μας!

Ποιος ξέρει πόσοι ακόμα άγνωστοι βοηθοί

κυκλοφορούν ανάμεσά μας μεταμφιεσμένοι.

Βασιλική Δραγούνη

Η ΜΑΣΚΑ

Θα φορέσει τη μάσκα

και θα την κάνει να χαμογελάσει.

Ό,τι κι αν της πει

δεν θα το αμφισβητήσει.

Κανένα ελάττωμα δεν θα φανεί

καμία αδυναμία.

Και όταν τον πιστέψει

θα αφαιρέσει τη μάσκα.

Βασιλική Δραγούνη

ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΟΙ ΔΙΚΛΙΔΕΣ

Φαίνεται ότι οι μεν, οι δεν και η εντροπία

διαλαλούν ρητά την επαχθή συνθήκη

που η προβληματική συνύπαρξη υποκρύπτει

ολισθαίνοντας κάτω απ' την κρύπτη.

Αυτός ο κήπος είναι ζωντανός

-η γη τρώει τις σάπιες τις σανίδες

και τα σκουριασμένα τα καρφιά-

αλλά η ζημιά προέρχεται απ' το φως,

από τον ήλιο που γυαλίζει τα οστά

κι από του χρόνου τις δικλίδες.

Βασιλική Δραγούνη

ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΩΝ

Δεν ήταν το μέρος κατάλληλο για αποτιμήσεις

ούτε για δράματα

μα ο θίασος μπορούσε

να χωρέσει πέντε ώρες μονολόγου

σε επτά λεπτά

και να μικρύνει την απόσταση στις πτώσεις

και όταν η παράσταση τελείωσε

οι μεν είχαν στο χέρι το σενάριο

και οι δεν είχαν τη σιωπή τους

και κανείς τους δεν πληρώθηκε

για οτιδήποτε

-αλλά αυτό συμβαίνει πάντα

με τις τέχνες.

Βασιλική Δραγούνη

ΜΕΝ ΚΑΙ ΔΕΝ

Παράλληλες πραγματικότητες

και άφθονα σενάρια

γραμμένα σε χαρτοπετσέτες

στον κόσμο των μεν εναντίον των δεν

-όποιοι κι αν είναι αμφότεροι.

Με τους μεν να ανανήπτουν

σε ξεσκέπαστο κελί

σφυρίζοντας το πένθιμο εμβατήριο

της τελευταίας μαζικής 

απόπειρας απόδρασης

και τους δεν να εκπληρώνουν

τη δραματική φιλονικία

και κατόπιν να επιστρέφουν

στο κελί που ανοίγει από μέσα

όπου τίποτα δεν έχει αλλάξει.

Βασιλική Δραγούνη

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ

Ό,τι έχει μείνει δεν ήταν ποτέ εδώ

και ό,τι έχει φύγει δεν επιστρέφει.

Σεσημασμένες υποσχέσεις προμηνύονται

και ενσωματώνονται στο ανθρώπινο πλάνο.

Η φιλοδοξία καίει την αρχή της διάζευξης

μα ο ρυθμός εμμένει στη διαφωνία.

Το μυστικό γνωρίζει

μα το θαύμα αρνείται.

Βασιλική Δραγούνη

ΑΝΑΓΛΥΦΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Είναι το τέλος πλήρως ενταγμένο στη ζωή

κι ο θάνατος εκεί, στην άκρη όλων

σαν δύστροπο παιδί που κρέμεται διαρκώς

από τον μητρικό ποδόγυρο.

Ο κύκλος έχει μια ιδεατή αυτοτέλεια 

-φαντάζει πλήρης και άρτιος,

σαν σιωπηλός, αόρατος καθρέφτης

ανάγλυφος στο χώρο και το χρόνο.

Κάποιος καταπονημένος βετεράνος της ζωής

στέκεται μπροστά στην πόρτα μου:

"Νέα κουρέλια για παλιά;

Οτιδήποτε σπασμένο που δεν θες

να χρησιμοποιήσεις;"

"Δες τι βρήκα", λέω κρατώντας

τον ανάγλυφο καθρέφτη.

"Δες τα χρώματα που αποκτά στο φως...

Δες πώς θαμπώνει τα μάτια...

Δες πώς θρυμματίζεται στα χέρια..."

Βασιλική Δραγούνη

ΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Δεν μπορούσε

να σκεφτεί

ούτε μια λέξη.

Ένας σπασμός

διαπέρασε το χέρι του

πριν νιώσει

ότι δεν μπορεί να γράψει

περαιτέρω.

Τα απομεινάρια

της γραφής του

ένα συνονθύλευμα

από λέξεις

ανυπόληπτες

κι αναξιόπιστες

σαν τις σκέψεις

στο πίσω μέρος

του μυαλού του.

Προσευχήθηκε

για πόρτες ανοιχτές,

για ένα τέχνασμα

της αλκοολικής του μούσας,

για μια οποιαδήποτε

φαεινή ιδέα

ή για κάποιον,

οποιονδήποτε,

θα μπορούσε

να χρησιμοποιήσει.

Βασιλική Δραγούνη

ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΡΑΓΙΟΝ

Κάθεται πέρα απ' τον δρόμο

περιμένοντας την αλλαγή

του φωτεινού σηματοδότη,

ποντάροντας στο χρώμα

και σκορπίζοντας

χαμένες ώρες ύπνου

κάτω από φώτα νέον

όπου τα όνειρα είναι μόνο

ένα κόκκινο κραγιόν

και μερικά δολάρια

μακριά.

Βασιλική Δραγούνη

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ

Ακόμα κι αν μπορούσαν

να κατασκευάσουν ένα τείχος

αρκετά ισχυρό

για να την συγκρατήσουν

η ισχύς

επιτίθεται απρόσμενα

συνθλίβοντας τα δεδομένα

σε κάθε άκρο της δομής.

           

Συνεπώς η ερώτηση

"διαφύλαξη ή κατευνασμός;"

είναι ασαφής,

ευπαθής ως πορσελάνη

σ' αυτή την αμφίβολη μάχη.

Βασιλική Δραγούνη

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ "Η ΕΝΤΡΟΠΙΑ"

To ιστορικό ξενοδοχείο

είναι στοιχειωμένο.

Οι γυμνοί του τοίχοι τυλιγμένοι

σε αναρριχώμενους κισσούς

-νεκρότερους κι από φαντάσματα

που αναπολούν τις προηγούμενες ζωές τους-

ενώ οι ώρες μεταβάλλουν

την εμφάνιση του σκηνικού

και η αργή σκόνη εγκαθίσταται 

και ένα παλιό ρολόι χτυπά απατηλά

για να επιβεβαιώσει

την αξιοπιστία του.

Βασιλική Δραγούνη

ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ

Και η ζωή περιστρέφεται μόνη της

γύρω απ' τον Εαυτό

διατρέχοντας τις άμυνες περιμετρικά με το βλέμμα:

σχέδια απόκρουσης, σφαλιστά δεδομένα,

σενάρια προβλεπόμενα και προγραμματισμένα.

Εδώ και εκεί, καρέκλες στο δρόμο

άδειες ή ρεζερβέ από κάποιους

που υπεξαιρούν τον χρόνο 

ή από εκείνους που νωθρά 
βουλιάζουν στον πυθμένα.

Βασιλική Δραγούνη

ΤΟ ΤΣΑΪ ΚΡΥΩΣΕ

Εδώ έπιναν κάποτε το τσάι -στον αφηρημένο κήπο.

Χειμώνας τώρα. Τα λευκά κλωνάρια λάμπουν.

Το σκοτεινό χορτάρι κρύβει τις όψιμες παρηγοριές.

Φλιτζάνια και πιατάκια κρατούν την πόζα τους με χάρη

ενώ οι άνεμοι της ενοχής δηλώνουν την ανωνυμία τους.

Φοβούνται ότι το τσάι κρύωσε

από τις αλλεπάλληλες τις στρώσεις του χιονιού.

Τώρα κοιτούν το σκηνικό

μέσα απ' το χειμωνιάτικο παράθυρο

καθώς αρνούνται να διαισθανθούν

ποιος θάνατος θα είναι ο δικός τους.

Βασιλική Δραγούνη

ROMANCE WEEK

MY SECOND MARILYN

Πάντα είχε στο νου του τη δημιουργία μίας δεύτερης Marilyn για να την ερωτευτεί και κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, να την σκοτώσει. Ή μήπως όχι; Το δύο είναι ο αριθμός της τελειότητας. Θα μπορούσε μία δεύτερη Marilyn να τελειοποιήσει εκείνον;

Δύο μήνες αργότερα είναι έτοιμη. Την βοηθά να βγει από τον θάλαμο και τυλίγει τα χέρια του γύρω της. Θέλει να την πάει στο κρεβάτι αμέσως, αλλά ίσως αυτή να είναι η τελευταία του ευκαιρία.

Την οδηγεί σιωπηλά στην αίθουσα ελέγχου. Στο χέρι του κρατά ένα μαχαίρι. Τοποθετεί την άκρη στο στήθος του, κοιτά την Marilyn στα μάτια και βάζει το χέρι της πάνω στη λαβή. Είδε ότι τον κατάλαβε.

"Θυμήσου", της λέει κλείνοντας τα μάτια του. "Πρέπει να το πιέσεις δυνατά".

Βασιλική Δραγούνη

ROMANCE WEEK

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

Αν περνούσε αυτό το απλό τεστ τότε η σχέση τους θα είχε απόλυτη επιτυχία. Είχε φροντίσει να "ξεχάσει" το ημερολόγιό της στο τραπεζάκι του καφέ, ορατό μεν, αλλά όχι ιδιαίτερα αντιληπτό.

Στάθηκε στην κουζίνα παρακολουθώντας την κάθε του κίνηση κι ενώ πρόσθετε τις τελευταίες πινελιές στο γεύμα τους, αναρωτιόταν αν εκείνος θα αντιστεκόταν στον πειρασμό να το ανοίξει.

Συνέχισε να τον παρακολουθεί διακριτικά, ώσπου κάποια στιγμή είδε το κόκκινο ημερολόγιο ανοιχτό πάνω στο τραπέζι. Είδε κι εκείνον. Ήταν σωριασμένος στον καναπέ και κρατούσε το κεφάλι του, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να καταπολεμήσει τις λέξεις που πετούσαν από τις σελίδες. Σύντομα θα έβρισκαν το δρόμο τους μέσα στον εγκέφαλό του, ελέγχοντας τις σκέψεις του. Τότε, επιτέλους, θα ήταν για πάντα δικός της.

Βασιλική Δραγούνη

ROMANCE WEEK

EYELINER

"Να που συναντιόμαστε και πάλι, αγαπητέ μου Lukas", η γλυκιά φωνή της αντήχησε στα αυτιά του σαν τραγούδι.

Έσυρε το βλέμμα του από τα μανίκια έως τα μάτια της, γκρίζο τονισμένο από σκούρο eyeliner, που κάλυπτε τους μαύρους της κύκλους. "Μα φυσικά".

"Μια κανονική κοπέλα θα πίστευε πως είναι άρρωστο να γνωρίζεις ακριβώς πότε βρίσκεται στο πάρκο κάθε μέρα, ξέρεις".

"Δεν είσαι ένα κανονικό κορίτσι όμως τώρα, είσαι;" Ανασήκωσε τα φρύδια της για μια στιγμή πριν κοιτάξει μακριά.

Ο Lukas άνοιξε την κάμερα κεντράροντας στο χαμογελαστό της πρόσωπο, για να τραβήξει τη φωτογραφία της ημέρας. Όλες μοιάζουν μεταξύ τους: έντονα βαμμένα μάτια και κυματιστά ξανθά μαλλιά να πλαισιώνουν το πρόσωπό της.

Όταν σήκωσε τα μάτια, είχε φύγει.

Ακριβώς όπως κάθε μέρα…

Βασιλική Δραγούνη

ROMANCE WEEK

ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΕΛΟΣ

Ο τρόπος που έγερνε στο δέντρο απέναντί του, με τα σημάδια της ηλιοφάνειας στο στόμα της, ήταν αρκετός για να του προκαλέσει μία μικρή αλλά ευχάριστη αναταραχή. Την επόμενη στιγμή είχε φύγει, αν και είχε ήδη προλάβει να την αιχμαλωτίσει η κάμερά του.

Και στη συνέχεια την είδε κάπου αλλού, με μια λωρίδα από χειμώνα περασμένη γύρω απ' το λαιμό της. Ένας άντρας με γυρισμένη την πλάτη ήταν μαζί της και κοίταζαν την άκρη της μικρής τετραγωνικής τους θέσης, η οποία δεν θα τους επέτρεπε ποτέ τίποτα άλλο από ασφυξία. Τους προσπέρασε με έναν αργό, σουρεαλιστικό τρόπο.

Και μόλις τότε, εκείνη του ψιθύρισε αυτό που γνώριζε κι εκείνος απάντησε αυτό που πίστευε και τόσο ακριβώς χρειάστηκε για να αλλάξει ένα τέλος.

Βασιλική Δραγούνη

ROMANCE WEEK

ΣΕ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΣΥΜΠΑΝ

Σε αυτό το σύμπαν, είναι καλεσμένος σε μια έκθεση ζωγραφικής. Σαρώνει με το βλέμμα του την αίθουσα κοιτάζοντας τα έργα της, κρατώντας τον γυαλιστερό κατάλογο ανάμεσα στα ιδρωμένα χέρια του. Εκείνη μιλά σε μια μεγάλη παρέα, με ένα ποτό στο χέρι της. Το βλέμμα του της τραβά την προσοχή.

"Γεια", της λέει και οι άνθρωποι γύρω σταματούν να φλυαρούν.

"Έχουμε συναντηθεί;" τον ρωτά.

"Όχι", απαντά εκείνος, "πρέπει να κάνω λάθος".

"Το φαντάστηκα", του λέει.

Γνέφει καταφατικά και βγαίνει από την γκαλερί. Έξω βρέχει.

Σε ένα άλλο σύμπαν, εκείνη θα έτρεχε από πίσω του και θα περπατούσαν μαζί, σε μια κρυπτική σιωπή, κάτω από την ίδια ομπρέλα.

Σε αυτό το σύμπαν όμως, απλά σηκώνει την κουκούλα του και πατά μέσα στις νερολακούβες.

Βασιλική Δραγούνη

ΕΧΕΙ ΛΑΣΤΙΧΕΝΙΑ ΧΕΡΙΑ

Έχει λαστιχένια χέρια

γιατί είναι βολικά

ώρες ώρες.

Γιατί πάνε σετ

με τη λαστιχένια ζώνη όπλου

που έφτιαξε τον περασμένο αιώνα

για να σκοτώνει μύγες.

Γιατί τα δάχτυλα έχουν αποτυπώματα

με σύμβολα και αξίες

με έννοιες και ενοχές

κι αυτό τα κάνει επικίνδυνα.

Βασιλική Δραγούνη

ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

Στα τηλεοπτικά νέα,

πλήθη συνωστίζονται

στις επάλξεις των επιδείξεων

και σε αίθουσες δικαστηρίων.

Παρέμβαση από τον οικοδεσπότη:

-Πείτε μας, κύριε Λακάν.

"Δεν είναι δείγμα

ψυχικής υγείας

να προσαρμόζεται κανείς

σε μια άρρωστη κοινωνία".

Το πάνελ παραμένει σιωπηλό.

Κάπου μακριά,

σμήνη κορακιών διασκορπίζονται

στον θόρυβο της πόλης.

Ο μπλε ουρανός απορροφά τον ήχο.

Βασιλική Δραγούνη

ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΣΑΪ

Η χυδαιότητα ετοιμάζει τσάι

και ο συμβιβασμός το σιγοπίνει.

Η νέμεση το αποστρέφεται

αρνούμενη να πιεί

ό,τι η χυδαιότητα

έχει παρασκευάσει.

Βασιλική Δραγούνη

ΛΥΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

Δεν ξεχνούσε ποτέ την ημέρα εκείνη που, παιδί ακόμα, στάθηκε στην κουζίνα μπροστά από μια ασημένια τσαγιέρα με μια έκφραση φρίκης στο πρόσωπό της. Στην αντανάκλασή της είδε κάποια που δεν αναγνώριζε. Η κομμώτρια που την κούρεψε της είχε πει πόσο πολύ της πήγαιναν τα κοντά μαλλιά, μα η τσαγιέρα της αποκάλυψε μεμιάς όλη την αλήθεια.

Και από τότε ορκίστηκε να μην έχει ποτέ ξανά κοντά μαλλιά.

Ωστόσο σήμερα το πρωί, ο ευδιάκριτος ήχος της ξυριστικής μηχανής που γλιστρά πάνω στο κρανίο της είναι αμετάκλητος και τελεσίδικος. Καλύτερα από το να βλέπει τούφες μαλλιών να πέφτουν κάθε φορά στο πάτωμα του ντους. Τα φυλλάδια, άλλωστε, ήταν εξαιρετικά σαφή: εντός δέκα ημερών μετά την πρώτη χημειοθεραπεία, τίποτα δεν πρέπει να 'χει μείνει.

Βασιλική Δραγούνη

SURREAL WEEK

ΕΝΤΡΟΠΙΑ

Η ειρήνη δεν είναι ένα πλάσμα όμορφο ή αξιοθαύμαστο. Δεν υπάρχει χάρη στην ειρήνη, μόνο επώαση. Είναι ένα κουκούλι μέσα στο οποίο επωάζεται ο ιός της καλής προαίρεσης, τυλιγμένος από ψέματα και παρακινδυνευμένες υποσχέσεις. Είναι μια ασφυκτική ασπίδα που κρύβει την ευσυνειδησία από τα αδιάκριτα βλέμματα ​​μέχρι να λιμνάσει και να αρχίσει να αποσυντίθεται.

Από τα διάσπαρτα κομμάτια της ειρήνης θα αναδυθεί μαινόμενος ο πόλεμος. Όταν ίπταται χαμηλά, αφήνει καμένη γη στο πέρασμά του. Όταν υψώνει τα φτερά του, αναζωπυρώνει τις φλόγες. Οι χαμηλές και υψηλές πτήσεις επαναλαμβάνονται μέχρι να αυτοκαταστραφεί μέσα στην κόλαση που ο ίδιος δημιούργησε.

Κάτω στο χώμα, μεταξύ των πεσόντων, ένας νέος ιός της καλής προαίρεσης αρχίζει να τρέφεται, αποθηκεύοντας ενέργεια για να οικοδομήσει την ειρήνη του...

Βασιλική Δραγούνη

SURREAL WEEK

ΕΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ

Η ταχύτητα του χρόνου είναι μεταβλητή και εξαρτάται από τα επίπεδα της ευτυχίας ή της θλίψης.

Η ευτυχία δεν έχει ταχύτητα, δεδομένου ότι αποτελεί επιταχυντή από μόνη της.

Ομοίως, η θλίψη λειτουργεί ως επιβραδυντής.

Η ταχύτητα της αλλοφροσύνης του πλήθους είναι γρήγορη και άγρια. Μεταδοτική και ακανόνιστη, καταναλώνει τη λογική σαν προσάναμμα στη φωτιά της.

Η ταχύτητα της λύπης είναι αυτή ενός παγετώνα, αργή και διαβρωτική, σκάβει τραυματικά μονοπάτια στο πέρασμά της.

Η ταχύτητα του γέλιου υψώνεται σαν παλιρροϊκό κύμα, εκτινάσσεται και στη συνέχεια αποσύρεται μακριά σαν άμπωτη.

Η ταχύτητα της ζωής είναι μία εξίσωση της έκθεσης ενός ατόμου σε όλες τις παραπάνω παραμέτρους, αφαιρούμενη από έναν άγνωστο σταθερό συντελεστή X.

Η ταχύτητα του θανάτου είναι ένας ατελείωτος και αδιάσπαστος περίπατος.

Βασιλική Δραγούνη