ΑΝΑΓΛΥΦΟΣ ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Είναι το τέλος πλήρως ενταγμένο στη ζωή

κι ο θάνατος εκεί, στην άκρη όλων

σαν δύστροπο παιδί που κρέμεται διαρκώς

από τον μητρικό ποδόγυρο.

Ο κύκλος έχει μια ιδεατή αυτοτέλεια 

-φαντάζει πλήρης και άρτιος,

σαν σιωπηλός, αόρατος καθρέφτης

ανάγλυφος στο χώρο και το χρόνο.

Κάποιος καταπονημένος βετεράνος της ζωής

στέκεται μπροστά στην πόρτα μου:

"Νέα κουρέλια για παλιά;

Οτιδήποτε σπασμένο που δεν θες

να χρησιμοποιήσεις;"

"Δες τι βρήκα", λέω κρατώντας

τον ανάγλυφο καθρέφτη.

"Δες τα χρώματα που αποκτά στο φως...

Δες πώς θαμπώνει τα μάτια...

Δες πώς θρυμματίζεται στα χέρια..."

Βασιλική Δραγούνη