ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ
Τι ντροπή, τι ένδοξη λύπη
διάτρητοι ήχοι
σε ενός λεπτού σιγή
υγρό παράθυρο γεμάτο με ζωή
τυφλή αναταραχή
χώμα κάτω απ’ το νύχι
χιονόπτωση ανελέητη, ω εσύ -
ξέρω πώς νιώθεις
λεπίδα στιλπνή
μια θλιβερή παρέλαση σε αναμονή
παρέα με τη λήθη
και ύστερα σιωπή.
Βασιλική Δραγούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.