ΜΙΑ ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΣΕ ΑΝΑΜΟΝΗ

 

Τι ντροπή, τι ένδοξη λύπη

διάτρητοι ήχοι

σε ενός λεπτού σιγή

υγρό παράθυρο γεμάτο με ζωή

τυφλή αναταραχή

χώμα κάτω απ’ το νύχι

χιονόπτωση ανελέητη, ω εσύ -

ξέρω πώς νιώθεις

λεπίδα στιλπνή

μια θλιβερή παρέλαση σε αναμονή

παρέα με τη λήθη

και ύστερα σιωπή.

 

Βασιλική Δραγούνη