Ο ΓΕΝΝΑΙΟΣ ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

 

Ήταν ο καινούργιος κόσμος στον οποίο μπήκαμε

με το όνειρο να μπούμε,

με τη γνώση μας ότι ήμασταν εκεί.

Ήταν το μακρινό δωμάτιο στο τέλος του διαδρόμου

με τον ταλαντευόμενο τοίχο

που έμεινε παραδόξως σταθερός κατά την είσοδό μας.

 

Ήταν ένας καμβάς με απέραντες δυνατότητες:

θα μπορούσαμε να ζωγραφίσουμε τα πάντα με το νου μας -

βουνά, ουρανό, γη, δικές μας θάλασσες,

θα μπορούσαμε να εφεύρουμε την αιωνιότητα

ρίχνοντας μπογιές πάνω σε φανταστικά σχέδια.

 

Ω, τι αριστουργήματα δημιουργήσαμε,

ζούγκλες υπέροχες και πόλεις, παιδιά χωρίς σκληρότητα,

καιρούς χωρισμένους σε εποχές χωρίς ακρότητες.

Ισορροπήσαμε τα πάντα και τα αφήσαμε έτσι

και ξεγλιστρήσαμε σε τόπο άνυδρο, σκληρό

πριν ο γενναίος νέος κόσμος μάς γνωρίσει.

 

Βασιλική Δραγούνη