Ο ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ

 

Ξεκίνησες την αναζήτηση

για την χαμένη σου ανθρωπιά

πέρα από αυτό το εύθραυστο μέρος

που φοβάσαι να ονομάσεις.

Αναζητάς τα σύνορα του σκοταδιού

περνώντας μέσα από θορυβώδη φύλλα που θροΐζουν -

γιατί να φοβηθείς;

Ο ήχος συνδέει τις αισθήσεις.

                        

Ξαπλώνεις κουρασμένος

πάνω σε ένα κρεβάτι από βρύα

με λωρίδες λευκασμένης γάζας που καλύπτει

μπαλωμένα τραύματα που αρνήθηκαν να κλείσουν.

Για άλλη μια φορά σφίγγεις τα δόντια για να συγκρατήσεις

τους αδιάκοπους πόνους της αυτογνωσίας.

 

Επιτέλους, φτάνεις πέρα από τα δικά σου όρια

πέρα από όλα αυτά που κατά κάποιο τρόπο

πιστεύεις ότι ξέρεις.

Η αναζήτησή σου ολοκληρώθηκε.

Απλώνεις το χέρι για να προσπαθήσεις

να αγγίξεις αυτό το μέρος

που υπόσχεται να είναι ο τελικός σου προορισμός,

ο προορισμός του πεπρωμένου.

Και βρίσκεις ότι δεν μπορείς να αισθανθείς

ούτε να δεις άλλη ψυχή εδώ.

Δεν μπορείς να δεις κανέναν άλλον

εκτός από εσένα.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork by Waldemar Strempler