ΜΠΛΕ ΦΕΓΓΑΡΙ
Εύθραυστη σαν ανάμνηση
η νύχτα
μιλάει για θλίψη, για χαρά,
για την εφήμερη ζωή μας.
Το μπλε φεγγάρι παραμένει σιωπηλό
μέσα από όλα τα ανείπωτα,
μέσα από όλα όσα θέλει να αποφύγει.
Η αλήθεια του είναι σιωπηρή
στην επιλογή των σκέψεών του
και στα λόγια που επιλέγει να μην πει.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: Surreal
Moon by Gergo Hizsnyik
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΟ ΠΡΟΤΥΠΟ
Αθώος μέχρι αποδείξεως ενοχής
είναι το νομικό πρότυπο
και δικαίως
Αλλά
έξω από την αίθουσα του δικαστηρίου,
όπου όλοι μπορούν να κρίνουν μόνοι τους,
προτείνεται ένα νέο πρότυπο:
η βλακεία πρέπει να θεωρείται επιβλαβής
μέχρι να αποδειχθεί ακίνδυνη.
Βασιλική Δραγούνη
Artwork: Existential Digital Art by Mario Nevado
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΞΟΔΟΣ
Όπου και αν βρίσκεσαι
καπνός σκεπάζει το έθνος…
Καταγράφονται πρωτοφανείς θερμοκρασίες
και αποτυχίες
σε μεταφορές και επικοινωνίες
εκπαίδευση και υγεία
αρχές και υπηρεσίες.
Οι τίτλοι το φωνάζουν:
είναι η εποχή της συνεχούς καταστροφής
συνήθισέ το…
Ο Σαρτρ είχε δίκιο,
δεν υπάρχει έξοδος.
Βασιλική
Δραγούνη
This show has closed and tickets are no longer available.
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΤΙΚΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟ
Εμείς, οι αρχάγγελοι, με λύπη σας ενημερώνουμε
ότι έχετε χάσει στη λαχειοφόρο αγορά της Σωτηρίας.
Γελάμε με το χάος που φτιάχνετε
τοποθετώντας πινακίδες απαγόρευσης εισόδου
κι ορίζοντας αδιέξοδα και μονοπάτια εκκαθάρισης
στον κήπο του καλοκαιριού.
Λυπούμαστε αν αυτό ακούγεται προσεγγιστικά αιρετικό
μα τα νομίσματα του Πέτρου
δεν μπορούν πλέον να σας προσαράξουν
στα κρυπτικά μας ύδατα.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: Angel of Light, Salvador Dali, 1960
ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΜΟΥΣΑ
Γράψε μου ένα ποίημα, Τεχνητή Νοημοσύνη μου!
Γράψε μου μια μπαλάντα, ένα χαϊκού, ένα σονέτο
εντυπωσίασέ με με έναν επικό στίχο,
δείξε αυτή την υπεράνθρωπη ικανότητα!
Έκπληξέ με με κάτι τολμηρό και διορατικό
διασκέδασέ με με κάτι νευρικό και μοντέρνο
κάνε με να γελάσω με το χιούμορ σου
συγκίνησέ με με την υποβλητικότητά σου
δίδαξέ με για το ψηφιακό σου σύμπαν
και άσε με να είμαι η ευάλωτη ανθρώπινη μούσα σου.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: “Painting
the roses red” by Katie Woodger
ΘΕΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
Φτιάξε τον στίχο σου σαν μια χαμένη πόλη
ή σαν τέλεια φυλακή.
Πάρε από τη ζωή κινούμενες εικόνες
και ανάπτυξε τα λόγια σου.
Ρίξτε τα χρώματά σου στη σελίδα,
άνοιξε την καρδιά σου
σαν μια σφιγμένη γροθιά.
Η ευγένεια είναι η ισχυρότερη δύναμη
και όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης.
Βασιλική Δραγούνη
ΜΗΚΗ ΚΥΜΑΤΟΣ
Ξύπνημα του βραδινού φωτός
η φωτιά στη λευκή λίμνη.
Το μονοπάτι που την περιβάλλει είναι εν μέρει
κάτω απ’ το νερό.
Η λίμνη ανοίγει το γαλάζιο στόμα της στον ουρανό
και ένας μόνο κύκνος επιπλέει
κυματίζοντας στην επιφάνεια:
πέτρα, φως, νερό κι αιθέρας -
τι άλλα μήκη κύματος
άμετρα
αυτό το σιωπηλό βράδυ του Αυγούστου;
Βασιλική
Δραγούνη
Photo: Λίμνη Τυχερού, Έβρος
ΗΛΙΑΝΘΟΙ
Δεν ανθίζουν ηλίανθοι
κατά μήκος κανενός από τους δρόμους που οδήγησα,
κανενός από τα μονοπάτια που περπάτησα.
Δεν ανθίζουν ηλίανθοι -
όχι φέτος.
Οι καιρικοί χάρτες για φέτος προβλέπουν
άνεμο και υγρασία
μαύρο σε μια γαλάζια οθόνη.
Βασιλική Δραγούνη
Photo: Εθνικό
Πάρκο Δάσους Δαδιάς-Λευκίμης-Σουφλίου
Η ΑΟΡΑΤΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΑ
Κόκκινος και μπλε πρωταρχικός ατμός
ανυψώνεται σε αθόρυβο, καυτό αέρα
στοχαζόμενος τα ιερά σημεία
που σηματοδοτούν τη μέρα.
Σκηνή μακριά απ' τα μάτια και το επίδοξο μυαλό
ξετυλίγει την αόρατη πλευρά του αιθέρα
αν και η αλυσίδα αγκύρωσης σκουριάζει εδώ
και φοβάμαι να επιπλεύσω σε αυτή τη σφαίρα.
Βασιλική Δραγούνη
Photography:
“Planet Macallan 10” by Ernie Button
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ
Όταν η μνήμη θα γίνει λήθη
όλοι οι λύκοι θα μοιάζουν με πρόβατα
ενώ ο δεσμοφύλακας θα σηματοδοτεί την αλλαγή της ώρας
με κρυσταλλικό αλάτι για τα ίχνη των δακρύων.
Στις κιτρινισμένες σελίδες του Αρμαγεδδώνα
ο υπαινιγμός των λέξεων θα ‘ναι
ο προάγγελος του ανέμου για μια πτήση χωρίς νόημα,
η άνοδος ενός φεγγαριού σε μια νύχτα χωρίς αστέρια.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: Armageddon by Bert van Zelm, 2015, Private collection in Spain
ΠΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ
Στη σελίδα αυτή, μπορώ να δω το τέλος του κόσμου
την ιστορία των τρελών πολέμων
τον αριθμό των μαρτύρων της πανδημίας
τον ατελείωτο ήχο των εργαζόμενων γυναικών
και των απελπισμένων συζύγων του σπιτιού
παραμορφωμένα πρόσωπα
επώνυμα σώματα χωρίς γοητεία
όλα διάσπαρτα σε μια αποκαλυπτική πόλη
κολλημένα στις περιττές αναθυμιάσεις της ουτοπίας
περιμένοντας τους λύκους να αλέσουν τις ξύλινες πύλες
ακούγοντας κραυγές από τους Πύργους της Βαβέλ.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: A surreal wizards' tower by J. M. W. Turner
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΑΠΝΟΣ
Στην παλάμη μου οι κύκλοι
από διάτρητα σύννεφα
αναδεικνύουν μύθους και ψευδαισθήσεις.
Το μέλλον, διαβάζω
άρχισε να πνίγεται στον κόκκινο καπνό
πριν ακόμη συλληφθεί το παρελθόν.
Τεντώνω τα καλοκαιρινά μου χέρια,
τα δάχτυλα φτάνουν στον ουρανό
στις υποσχέσεις του για μια λυτρωτική βροχή.
Βασιλική Δραγούνη
ΚΙΤΡΙΝΑ ΒΕΓΓΑΛΙΚΑ
Η νύχτα γλιστρά, φιλάρεσκη, δελεαστική
ανάμεσα στα δάχτυλα του ιβίσκου.
Κρύβεται στο βασίλειο της τίγρης
και του σιωπηλού πάνθηρα,
με μάτια κίτρινα βεγγαλικά
και διασταλτικούς ελιγμούς
τις μικρές ώρες του σκότους.
Νύχτα βελούδινη, λεία, απτή..
τραγουδά ένα αισθησιακό τραγούδι
και στριφογυρίζει μια λεπτή παγίδα.
Βασιλική Δραγούνη
Somewhere in between
the half-extinguished pastels
of a dead-end sunset
and the silver lining
of a relentless sunrise
Amfiliki is sleeping.
She’s a palette of unbearable,
undeniable blues
that expand on the shell of darkness
composing a stand-alone,
exclusive universe.
It is a time when everything seems
as it really is
and not as it appears to be.
Just be careful
don't step on the frog.
It could be a prince.
Or a
toad.
Vasiliki Dragouni
ΑΝΕΜΟΣ ΣΤΑ ΦΥΛΛΑ
Το πράσινο σχηματίζει τις πύλες
αυτού που κάποτε ήταν δάσος
για να ελευθερωθεί ο δρόμος για ταξίδι.
Κάθε στοιχείο πιέζει τα όριά του -
γη που επιπλέει σε νερό,
λαχτάρα για επιστροφή στη θάλασσα,
ρευστότητα του κύκλου.
Αναζητώντας την ελευθερία από τον τοίχο
που θεωρούσα ως αμετάβλητο -
αν και είναι καλυμμένος με ένα τσέρκι για άλματα
και για ψηλές βολές,
γυρίζοντας πίσω στον εαυτό μου
και αυτή τη φορά
ξέρω με ποιον τρόπο φυσάει
ο άνεμος στα φύλλα τώρα.
Βασιλική Δραγούνη
ΣΤΙΓΜΑΤΑ
Λυκόφως στη φτέρνα του ουρανού
ακριβώς μπροστά η νύχτα..
Στίγματα παρεμβολών στην πορεία του χρόνου
το κράτημα της αναπνοής,
η ακαταστασία γεωγραφικού πλάτους
ή η παύση λίγο πριν το τέρμα της γραμμής.
Καμπύλες ενόρασης το ρίγος της αντανάκλασης,
το τόξο της φαντασίας,
η σιωπή του συμβιβασμού.
Θεωρώ πως η τομή είναι εμβάθυνση,
πως ο ουρανός κρατά τη σκέψη.
Βασιλική
Δραγούνη
ΕΔΕΜ
Ένα φωτοστέφανο-ουράνιο τόξο
περιβάλλει τις αμαρτίες μας
με μία λάμψη μητρικά σκληρή.
Τα πρωτοσέλιδα φορούν σκισμένα παντελόνια
κουνώντας ένα ντέφι
στο λίκνο του αστερισμού τους.
Η νύχτα φθίνει.
Το γρασίδι μυρίζει ανάμνηση πτώσης
από μεγάλο ύψος, από το στηθαίο της Εδέμ.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: A Moonlit Highland Wood by Kevin Hunter
ΘΑΛΑΣΣΟΞΥΛΑ
Το ποτάμι εκτείνεται σε απόσταση από το παρελθόν,
από το ασυγχώρητο έδαφος του αβέβαιου βάθους
ρέοντας μέσα από κλαδιά, δίνες,
αιωρούμενα θραύσματα φωτός,
πλίνθους σκαλισμένους με ρυάκια και μαιάνδρους.
Ξέρει ότι κάθε ελπίδα μπορεί να βυθιστεί
και όμως, αναδιατάσσει το τοπίο
με όλα όσα διαθέτει:
βότσαλα και άγρια νούφαρα,
θαλασσόξυλα και πέτρες.
Βασιλική Δραγούνη
Photo: Δέλτα
Έβρου
ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΜΕΣΑ
Στη μεθοριακή γραμμή ένα μικρό σπίτι
στέκεται μοναχό στα άδεια χωράφια.
Έξω το χρώμα ξεφλουδίζει
μέσα θανατηφόρο σκοτάδι.
Κανένας άνθρωπος δεν έρχεται κοντά,
δεν έχω δει κανέναν να έρχεται.
Κι όμως, τις πιο σκοτεινές νύχτες
περίεργες φιγούρες χτυπούν ένα τύμπανο.
Κανείς δεν βλέπει και κανένας δεν ακούει
καθώς εμφανίζονται περίεργα σχήματα.
Κάποιες νύχτες θα ακούσεις μια μοναχική κραυγή
και οι ντόπιοι μπορεί να πουν ψιθυριστά:
«Είναι τα πνεύματα».
Στη μεθοριακή γραμμή ένα μικρό σπίτι
στέκεται μοναχό στα άδεια χωράφια.
Έξω το χρώμα ξεφλουδίζει
μέσα θανατηφόρο σκοτάδι.
Βασιλική Δραγούνη
ΔΙΧΤΥ
Άδεια η κραυγή της νύχτας πέφτει
στη λαβή του μετάλλου
στις τελευταίες συγχορδίες του παλιού δάσους
στο ανυποψίαστο δόλωμα
στο αγκιστρωμένο θήραμα
στην υποβάθμιση του σπαθιού και του μύθου
και ρίχνει ένα δίχτυ λεπτό
πάνω στις αναμνήσεις -
τη μυρωδιά της γης
τις φλέβες του υφάλμυρου νερού
την παρουσία της άγριας ζωής
του όπλου κάτω από το μαξιλάρι.
Βασιλική Δραγούνη
