ΔΙΧΤΥ

 

Άδεια η κραυγή της νύχτας πέφτει

στη λαβή του μετάλλου

στις τελευταίες συγχορδίες του παλιού δάσους

στο ανυποψίαστο δόλωμα

στο αγκιστρωμένο θήραμα

στην υποβάθμιση του σπαθιού και του μύθου

και ρίχνει ένα δίχτυ λεπτό

πάνω στις αναμνήσεις -

τη μυρωδιά της γης

τις φλέβες του υφάλμυρου νερού

την παρουσία της άγριας ζωής

του όπλου κάτω από το μαξιλάρι.

 

Βασιλική Δραγούνη