ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ

ΧΑΜΕΝΗ ΙΘΑΚΗ

 

Τι να φανερώσει άλλο η απόσταση

όταν η στάχτη είναι ό,τι έχει μείνει απ’ τη φωτιά;

 

Μήπως τις απρόβλεπτες διαδρομές

που ιχνογραφούνται με φόντο το σκοτάδι;

 

Τα απροσδόκητα και διάσπαρτα εμπόδια

που συνθέτουν τα μονοπάτια της δυστοπίας; 

 

Ή το παρατεταμένο αίσθημα του μετέωρου

που αιωρείται στους λαβύρινθους του αμείλικτου τοπίου;

 

Οι αμήχανες ανάσες μας παλινδρομούν

ανάμεσα στην αμφιβολία και την αγανάκτηση.

 

Τα ίχνη μας συνθέτουν αδιέξοδα

πάνω στις βραχώδεις εκτάσεις της πραγματικότητας.

 

Και η μελαγχολία της ματαίωσης ιχνηλατεί

τα σύμβολα του νόστου μιας χαμένης Ιθάκης 

 

αγνοώντας την ύπαρξη της επιλεκτικής λήθης

που διακριτικά περιμένει στη γωνία.

 

Βασιλική Δραγούνη