ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ – ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

ΤΗ ΛΥΠΗ ΤΗΝΕ ΛΕΝΕ ΛΑΜΠΟΥΣΑ

 

Και ο Αντιφωνητής:

 

εωσότου η μαύρη θάλασσα φανεί 

κι επάνω της ανάψουν σαν βεγγαλικά τα τρία μου άστρα! 

Όλα μία σταγόνα

ομορφιάς τρεμάμενη στα τσίνορα· 

μία λύπη διάφανη σαν θως κρεμάμενος από τον ουρανό

με απέραντη ορατότητα

όπου τα πάντα γίνονται ξεγίνονται

γονατίζει ο Χάρος και ξανασηκώνεται πιο δυνατός

και πάλι πέφτει ανίσχυρος βυθίζεται στα βάραθρα.

Μόνη της η σταγόνα σθεναρή πάνω απ' τα βάραθρα. 

Στο χωριό της γλώσσας μου τη Λύπη τηνε λένε Λάμπουσα.

 

Artwork: Κολάζ του Οδυσσέα Ελύτη