Η ΛΙΜΝΗ ΠΟΥ ΒΑΘΑΙΝΕΙ
Τον έπιασα απ’ το πίσω μέρος του γιακά -τον χρόνο, εννοώ
την ώρα που έτρεχε δίπλα μου όσο πιο γρήγορα μπορούσε.
Φρέναρε πάνω στις φτέρνες του σαν ανυπόμονο αγόρι
αλλά κρατήθηκα γερά.
Ήμουν πολύ απασχολημένη τελευταία για να δώσω προσοχή
στη λίμνη που βαθαίνει
στη βροχή που μου χτυπάει το παράθυρο.
Πολύ απασχολημένη για να ακούσω αυτό
που ανυπομονούσε να μου πει.
Λοιπόν εντάξει, ακούω τώρα.
Βασιλική Δραγούνη
ΥΠΟ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ
Θλιβερές καταλήξεις επιβεβαιώνουν
τα παρακινδυνευμένα ξεκινήματα
κι η αλήθεια είναι θαμμένη υπό
περιστροφή
και τώρα τι;
Όσο και να προσπαθούμε
θλίψεις είναι οι καταλήξεις
κι αμφίβολα τα ξεκινήματα.
Κι εκεί, σε αντισταθμισμένη αναμονή
η χαρά στη μέση κάπου
αν σταματήσουμε
για να τη δούμε.
Βασιλική Δραγούνη
ΧΑΜΕΝΗ ΑΚΤΗ
Ο άνεμος γυρίζει, ο ήλιος καίει
πάνω απ’ τη θέση μνήμης της χαμένης ακτής
όπου στην άμμο βρίσκεις ό,τι έχει απομείνει
από ιστορίες εστίασης κι επανεστίασης
συστήματα ραντάρ και σόναρ
συντεταγμένες, χάρτες
παράθυρα κι οθόνες
και κάθε ίχνος
από τα παραπεταμένα των ταξιδιωτών
τα αλόγιστα περασμένα τους
που τα σκορπούν τα κύματα που έρχονται και φεύγουν.
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: Salvador Dalí, "The disintegration of The persistence of memory" 1952-54, oil on canvas
ΠΟΡΤΡΕΤΑ ΜΕ ΚΑΡΒΟΥΝΟ
Έψαξα για την αλήθεια
στις γραμμές του προσώπου σου
μες στο σκοτάδι που κρατά κρυμμένα τα ψεγάδια
κάθε δυνητικής τελειότητας.
Παρά τη θέλησή μου
οι σκιές πολλαπλασιάστηκαν
αποκάλυψαν ρωγμές στη σύνθεση
συμβιβασμούς στη βάση.
Και μετά κατέληξα
πως απλά φοβάμαι την αλήθεια
κι άρχισα να εξειδικεύομαι
στα πορτρέτα με κάρβουνο
και ήδη γίνεται ευδιάκριτη η μορφή σου.
Βασιλική Δραγούνη
ΔΙΝΗ
Δεν μπορείς να δεις τον πάτο -
ούτε κι εγώ.
Η κατάδυση ή όχι είναι το θέμα.
Υπάρχει μια αμυδρή αίσθηση βυθού
κι ένα φύλλο που επιπλέει
σε σπειροειδή τροχιά.
Ίσως αυτό το φαινομενικά αδρανές τοπίο
να οδηγεί στο κέντρο μιας δίνης.
Εστιάζω αδέξια τον φακό.
Δεν έχω άλλη επιλογή
παρά να το ακολουθήσω.
Βασιλική Δραγούνη
ΔΙΧΑΣΜΕΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
Η χλωμή ηλιοφάνεια έδωσε τέλος στη
βροχή
κι ο ασαφής ορίζοντας, τριμμένος
γραφίτης
κατέρρευσε, πολύ κομματιασμένος για να
βασιστεί
στην διχασμένη γραμμή.
Και την αυγή, μία σιωπή πυκνή σαν τον
αέρα
γκρίζα σαν το πρωί - κάποια απόγνωση
απλώνει το βαρύ της χέρι σε ταραγμένο
ύπνο και
πνίγεται εκεί.
Βασιλική Δραγούνη
Ο ΑΦΑΝΗΣ ΗΡΩΑΣ ΤΩΝ ΧΑΛΕΠΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
Ήταν αυτή η ανάγκη για ευρύτερη
εμπειρία,
απλή ανυπομονησία ή ανικανοποίητη
αναζήτηση;
Μοιραστήκαμε το πενιχρό μερίδιο της
υπομονής του
μαζί με μια ανομολόγητη, ευαίσθητη
επίγνωση.
Υπέγραψε το βιβλίο επισκεπτών,
πήρε μια κάρτα και είπε αντίο -
η ιστορία ταίριαζε με την παρούσα
συγκυρία.
Αναρωτιέμαι αν αυτός ο αφανής
ο ήρωας των χαλεπών καιρών,
ανοιχτός στον καθοδηγητικό άνεμο,
ήταν ένας προφήτης μεταμφιεσμένος
ή ένας μοναχικός περιπλανώμενος
χαμένος στην ομίχλη του βουνού
όπου οι τολμηροί χοροπηδάνε ανάμεσα
στους βράχους.
Δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Βασιλική Δραγούνη
ΕΓΓΥΗΣΗ ΕΦ’ ΟΡΟΥ
Το μηχάνημα ήταν αποσυναρμολογημένο
με μεθοδική σειρά: η καρδιά στο κέντρο,
περιστοιχισμένη από όλα τα άλλα μέρη.
Το παρατηρούσα με επιφύλαξη:
οι νευρικές απολήξεις ακατέργαστες και το μυαλό
χωρίς σαφείς οδηγίες λειτουργίας.
Ωστόσο, ήξερα ότι ήταν αξιόπιστο:
"Εφ' όσον λειτουργεί μην το πειράξεις"
έγραφε άλλωστε η εγγύηση.
Βασιλική Δραγούνη
Artwork: "The
Mechanical Man" by Pedro Brull Torres
RAIN WEEK
ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΝ ΣΑΝ ΒΡΟΧΗ
Τα λόγια σου χτυπάνε το παράθυρο
σαν τη βροχή που κόβει το γυαλί -
ακόμα κι έτσι, κάποιες από τις λέξεις σου περνάνε
ψήγματα μηνύματος, ανεξιχνίαστες προθέσεις.
Τα τελευταία λόγια σου εκείνο το φθινόπωρο, μάταια όσο ποτέ
φράσεις χωρίς πλαίσιο, θραύσματα
μισές λέξεις, χωροχρονικά χαλάσματα
παλιοί συλλογισμοί που επιστρέφουν σαν βροχή
από τον άνεμο και την απόσταση αδύναμοι και μακρινοί
και πέφτουν και θολώνουν το γυαλί.
Βασιλική Δραγούνη
RAIN WEEK
ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Αμφισβήτησα όσα είχα κάνει
για να μου αξίζει αυτό το εύρημα,
για να είναι εκεί που ήταν
με την τυχαία παρουσία του -
ένα δώρο του χρόνου στην άκρη σ’ ένα μονοπάτι,
μια γρήγορη παράκαμψη σε ένα υγρό χωράφι -
ίσως επειδή βιαζόμουν ή ίσως γιατί
εκείνο το λουλούδι απ’ τους δρόμους της βροχής μου έγνεφε
μα ο λασπωμένος κόσμος με περίμενε…
Βασιλική
Δραγούνη
Artwork: "Flowers" by Tiago Bárzana
RAIN WEEK
ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ ΟΞΙΝΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Άσωτα θραύσματα όξινης βροχής
μιας ξεπεσμένης κριτικής επιτροπής
προσθέτουν βάθος και διάσταση στον
στίχο,
δυσλεξικές στρατηγικές αμφισβητούν
την κλίμακα συνόδου κορυφής
και η μετανεωτερικότητα
μιας σταθερά υπόγειας διαδρομής
συγκρούεται σε πέτρινο ξεφλουδισμένο
τοίχο.
Βασιλική Δραγούνη
The Panhellenic Writers' Union ΠΕΛ in collaboration with the Writers Capital
International Foundation presents the International English Anthology "FOR
YOU, MY LOVE", compiled by Irene Doura-Kavadia for the publishing house
Indus Scrolls, in which 55 poets from all over the world participated, among
them esteemed members of ΠΕΛ.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΓΓΛΟΦΩΝΗ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑ
«FOR YOU, MY LOVE»
Η
Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών σε συνεργασία με το Writers Capital International
Foundation παρουσιάζει την Διεθνή αγγλόφωνη Ανθολογία «FOR YOU, MY LOVE», στα
γραφεία της ΠΕΛ, Γερανίου 41, Αθήνα, 6 Νοεμβρίου, ημέρα Σάββατο στις 17.00, την
οποία ανθολόγησε η Ειρήνη Ντούρα-Καββαδία για τον ξένο εκδοτικό οίκο Indus
Scrolls και στην οποία συμμετείχαν 55 ποιητές από όλον τον κόσμο, ανάμεσά τους
και πολλά εκλεκτά μέλη της ΠΕΛ.
Χαιρετισμό
θα απευθύνει η Πρόεδρος της ΠΕΛ κυρία Αγγελική Ψακή-Κωβαίου.
Συντονίζει ο Έφορος και υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων της ΠΕΛ κύριος Βασίλειος Ρ.
Φλώρος.
Για
την ανθολογία θα μιλήσει ο Δρ. Στέφανος Βογαζιανός-Ρόυ (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας και
Μόνιμο Μέλος Γενικού Συμβουλίου Παν/μίου Γλασκώβης, Μέλος Διεθνούς Ακαδημίας
Κοινωνικών Επιστημών, Φλόριντα, ΗΠΑ, Αντιπρόεδρος Παγκόσμιου Φιλοσοφικού
Φόρουμ), ο οποίος έχει συγγράψει το αφιέρωμα στην εν λόγω ανθολογία και η
Ειρήνη Ντούρα-Καββαδία (Γλωσσολόγος-Λογοτέχνης και Γ.Γ. του Writers Capital
Foundation).
Θα τηρηθούν όλα τα μέτρα ασφάλειας για την αντιμετώπιση του covid.
ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ;
Γιατί αυτά τα λόγια ακόμα επιμένουν
μετά από τόσα χρόνια στο συρτάρι εδώ
σαν παραπεταμένα αναμνηστικά;
Γιατί να επιστρέψω σε αυτά;
Είναι μια απροσδόκητη ενηλικίωσης γροθιά.
Είναι η ανάσα μεταξύ σκέψης και πράξης.
Τα τόσα ανείπωτα που θα μπορούσαν να προκύψουν
πριν βεβαιότητα και περιστάσεις παρασύρουν αποφάσεις.
Είναι σχέδια που δεν ευοδώθηκαν ποτέ
και πιθανότητες ανεκδιήγητες.
Είναι ένα όραμα του Εαυτού
πριν γίνει ο Εαυτός συγκεκριμένος.
Η αφέλειά τους αποστρέφει όσο συναρπάζει
καθώς με φέρνει πίσω στο όραμά τους.
Πιστεύω σοβαρά ότι μπορώ να ξεκινήσω από αυτά;
Θα ήθελα, ακόμα κι αν μπορούσα,
γνωρίζοντας πού θα οδηγήσουν τελικά;
Γιατί αυτά τα λόγια ακόμα επιμένουν στο συρτάρι εδώ
μετά από τόσα χρόνια,
με λέξεις σκονισμένες που σπάνε σαν ειδώλια
σαν μια σιωπή που κρέμεται πυκνή
σε μια μετά-ηχώ;
Βασιλική Δραγούνη
