ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ 2022

«Κυρτά Κάτοπτρα»

 

Πιστεύω πως κάθε λογοτεχνικό είδος θα πρέπει να ανατέμνει κοινωνίες και ψυχές, να διερευνά τα ηθικά και κοινωνικά διλήμματα και τις ευθύνες που απορρέουν από αυτά, ο συγγραφέας έχει καθήκον να εμβαθύνει μέσα στη ζωή του και στη ζωή των διπλανών του. Η εκάστοτε κοινωνική κρίση λέει πολλά για το είδος της ζωής που ζούμε. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν καθρέφτης κρατημένος μπροστά από το πρόσωπο της κοινωνίας, συνειδητοποιεί κανείς πού είναι τα όρια, τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

Τα «Κυρτά Κάτοπτρα» είναι ένα βιβλίο εφευρετικό, που γεφυρώνει μερικά από τα αγαπημένα μου είδη - φαντασία, επιστημονική φαντασία και μυστήριο. Οι γοητευτικοί χαρακτήρες του ζουν μια καθημερινότητα η οποία διαδραματίζεται σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει πολλές πτυχές της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και οι «μη επιστημονικά επικυρωμένες σχέσεις» δοκιμάζονται σκληρά. Οι προσπάθειες ωστόσο των χαρακτήρων, αφενός μεν να εγκλιματιστούν στον αγώνα για επιβίωση και αφετέρου να βρουν νόημα και σκοπό, είναι διαχρονικές.

Στα «Κυρτά Κάτοπτρα» θα βρείτε 30 διηγήματα φαντασίας και μυστηρίου με κεντρικό θέμα τον αντικατοπτρισμό, μια λέξη με δυνητικό ψυχικό φορτίο. Μια λέξη που παραπέμπει στην αντανάκλαση των εσωτερικών συναισθημάτων των ηρώων σε έναν συμβολικό καθρέφτη μέσα στον οποίον ο ήρωας - ή ο αναγνώστης, να μπορεί να  βλέπει μια εικόνα που ποτέ δεν ξέρει αν θα ήθελε να γνωρίσει.

Τα διηγήματα διαπραγματεύονται βασικά ζητήματα της ανθρώπινης κατάστασης, τον φόβο και τον έλεγχο, το θαύμα και το τραύμα, την αυταπάτη και την επανόρθωση, την ομορφιά και το σκοτάδι, την εξάρτηση ή μη του ενός από τον άλλον. Όλα τα διηγήματα του βιβλίου έχουν έναν κοινό άξονα: τον κατακερματισμό της σύγχρονης εμπειρίας. Αφενός διαπραγματεύονται την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, αφετέρου μπορεί να αποτελούν μια συνεχή αλληλο-διαβεβαίωση ύπαρξης ανάμεσα στον συγγραφέα και τον αναγνώστη.

Το κάθε διήγημα ξεχωριστά, μπορεί να αποτελέσει μια πραγματοποιημένη υπαρξιακή αναζήτηση, μια παράξενη μορφή πίστης σε κάποια ανώτερη δύναμη που δύναται να λειτουργεί ως οδηγός επιβίωσης, τοποθετώντας τον αναγνώστη για άλλη μια φορά στη θέση του περιπλανώμενου που θα πρέπει να αποφασίσει αν το επόμενο βήμα θα τον φέρει εγγύτερα σε πράγματα ακόμα πιο ανησυχητικά ή αν θα είναι το πρώτο βήμα της επιστροφής σε έναν κόσμο που με τόσο κόπο έχει οικοδομήσει και του είναι τόσο απαραίτητο να συνεχίσει να απολαμβάνει την οικειότητα του.

 

Βασιλική Δραγούνη