ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ 2022

Ανθολογία «Lockdown»

 

Σε μια εποχή που τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν βιώσει τόσες πολλές απώλειες στον πραγματικό κόσμο, όλες οι ιστορίες της Ανθολογίας «Lockdown» αναπόφευκτα σχηματίζουν θραύσματα μιας επιδημικής αποκάλυψης και προσφέρουν εμπειρίες με τις οποίες πολλοί από εμάς μπορούμε να σχετιστούμε σε κάποιο επίπεδο.

Είναι οι ιστορίες απομονωμένων πολιτών καθώς αντιμετωπίζουν τους πιο σκοτεινούς φόβους τους, σε μια προσπάθεια να επιβιώσουν από ένα ολοένα και πιο θανατηφόρο ξέσπασμα. Αυτό που έφερε στην επιφάνεια την εύθραυστη σωματική και ψυχολογική διάσταση του ανθρώπου και υπενθύμισε λίγο πολύ σε όλους μας ότι κανείς δεν είναι άτρωτος.

Κάθε τμήμα του lockdown είναι από μόνο του ένα καλό κομμάτι τρόμου, μια ζοφερή, συχνά ενοχλητική αντανάκλαση που θα πρέπει να προσεγγιστεί με προσοχή. Θα ήθελα να προσθέσω πως υπάρχουν κάποιοι που βρίσκουν την απομόνωση βαριά και πολύ συναισθηματική, ειδικά αν έχουν χάσει κάποιον δικό τους άνθρωπο από τον ιό. Θα μπορούσε να είναι ακόμη νωρίς για την πλήρη επεξεργασία της εμπειρίας, αλλά δεν παύει να είναι μια αντανάκλαση του τι έπρεπε να περάσει ο κόσμος.

Στην Ανθολογία «Lockdown» συμμετέχω με το διήγημα «Ο βωμός», το οποίο εστιάζει στην περίπλοκη σχέση της ηρωίδας με την μητέρα της, μια σχέση αγάπης-μίσους που οι σκληρές συνθήκες του Lockdown επιδείνωσαν, καθώς κατέδειξαν τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού τους.

Πιστεύω ότι το σασπένς, το νουάρ και ο τρόμος που η Ανθολογία «Lockdown» προσφέρει είναι εξαιρετικά ανακουφιστικά σε τέτοιες εποχές. Παρέχουν ένα είδος συναισθηματικής διατροφής λόγω του ίδιου του σκότους τους. Το διαμορφωμένο και φανταστικό σκοτάδι στη μυθοπλασία, σε μια συνεκτική αφήγηση και σε μια αναγνωρίσιμη μορφή, παρέχει στον αναγνώστη την απαραίτητη κάθαρση.

 

Βασιλική Δραγούνη