ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ 2022

Ανθολογία «Η Έσχατη Πανδημία»

 

Πολλά βιβλία επιστημονικής φαντασίας επαληθεύτηκαν και έγιναν οιωνοί, ουσιαστικά, του μέλλοντος. Η φαντασία κάποιες φορές λειτουργεί προφητικά. Σε μια ανθολογία φανταστικής λογοτεχνίας τα πάντα είναι συμβατά μεταξύ τους, τα πάντα μπορούν να συμβούν και τα πάντα να συνυπάρξουν. Αφετηρία είναι πάντα ένα θεμελιώδες ερώτημα: «Πώς θα ήταν αν;»

Με αυτό το σκεπτικό, η «Έσχατη Πανδημία» χρησιμοποιεί ένα δυστοπικό υπόβαθρο για να χτιστούν πάνω του ιστορίες οι οποίες είτε καδράρουν την πανδημία ως βασικό πρωταγωνιστή, ή την χρησιμοποιούν ως background για την ανάπτυξη της πλοκής τους, παραμένοντας ωστόσο μια αφορμή για την μελέτη της θνητότητας της ανθρώπινης φύσης.

Στην «Έσχατη Πανδημία» συμμετέχω με το διήγημα τρόμου «Το αντίστοιχο γονίδιο». Οι ασθένειες είναι κομμάτι της ζωής. Δύσκολα φοβάται κανείς την ιδέα μιας ασθένειας, εκτός κι αν αυτή λάβει διαστάσεις καταστροφής. Μια πανδημία λοιπόν, θα μπορούσε να αναχθεί στο βιολογικό, στο μεταφυσικό ή και στο θρησκευτικό ακόμη. Το υπόβαθρο που προσφέρει η νέα πραγματικότητα της πανδημίας είναι ιδανικό για ανάπτυξη και ψυχογράφηση διαφορετικών προσωπικοτήτων, το έδαφος είναι κατάλληλο για σκιαγράφηση διαταραγμένων ανθρώπινων χαρακτήρων και συμπεριφορών και ανοίγει πόρτες για να εισχωρήσει ψυχοπαθητικό DNA στο κείμενο.

Ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας μου ουσιαστικά εφευρίσκει εκ νέου τη γνώριμή του πραγματικότητα μετουσιώνοντας στοιχεία από αυτήν, για να κατασκευάσει άλλους, πιθανούς ή απίθανους δυστοπικούς κόσμους κι αυτή η εκ νέου εφεύρεση αναδεικνύει ακόμα πιο εμφατικά το πεπερασμένο του ανθρώπινου είδους.

 

Βασιλική Δραγούνη