ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ 2022

«Ρωγμές στο προσωπείο»

 

Ήταν μια βασική επιθυμία μου μέσα από αυτές τις 72 μικρές ιστορίες του βιβλίου μου «Ρωγμές στο προσωπείο» να αναπαραστήσω τις διάφορες πτυχές του εγώ, έτσι όπως προσπαθούμε να τις αναδείξουμε ή να τις κρύψουμε και να εξερευνήσω το πώς εκδηλώνεται κάθε φορά η μεταμορφωτική περιπέτεια και πώς ο άνθρωπος ανακαλύπτει συνεχώς νέους τρόπους να αλλοιώνει την αυθεντικότητά του διαστρεβλώνοντας την αλήθεια, παρερμηνεύοντας γεγονότα, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι.

Ο κόσμος είναι γεμάτος μάσκες και όλοι είμαστε κατασκευαστές μασκών. Οι μάσκες αντιπροσωπεύουν την επιθυμία μας να μάθουμε ποιοι είμαστε. Οι μάσκες είναι δύσκολες: κρύβουν την ταυτότητά μας αλλά όχι τον αληθινό μας εαυτό. Οι μάσκες είναι επικίνδυνες: δεν κρύβουν απλώς, αλλά μεταμορφώνουν αυτό που είμαστε. Γινόμαστε αυτοί που υποδυόμαστε. Οι μάσκες δημιουργούν νέες ταυτότητες ή μεταμορφώνουν τις υπάρχουσες. Καλύπτουν και συγχρόνως αποκαλύπτουν, αντανακλώντας τα κοινωνικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας που τις παράγει. 

Οι μάσκες υπήρχαν και υπάρχουν σε όλες τις εποχές και σε όλες τις κοινωνίες και παρόλο που μπορεί να φορεθούν σε διαφορετικά πλαίσια και με διαφορετικούς στόχους στο μυαλό, όλες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό - επιτρέπουν στον χρήστη να γίνει κάποιος άλλος από τον καθημερινό του εαυτό. Όσο κι αν μας είναι δύσκολο να το παραδεχτούμε, όλοι φοράμε μάσκες στην καθημερινότητά μας. Όλοι φοράμε «μεταφορικές» μάσκες, που δεν μπορούμε να τις αφαιρέσουμε χωρίς να αφαιρέσουμε και λίγο από το δέρμα μας.

Σε μια κοινωνία που ανταμείβει τις άψογες μάσκες, είναι δύσκολο να διακρίνουμε την αληθινή ταυτότητα από το προσωπείο. Στον ιδιότυπο ανταγωνισμό προσώπου και προσωπείου, το δεύτερο αναδεικνύεται τις περισσότερες φορές νικητής. Υπάρχουν ωστόσο κάποιες στιγμές, όπου η αυτο-εξαπάτηση παύει να είναι ισχυρή και εμφανίζονται «ρωγμές στο προσωπείο».

Κλείνοντας, θα ήθελα να προσθέσω ότι η ταυτότητα ως έννοια είναι τόσο άπιαστη, όσο η αίσθηση του καθενός για την προσωπική του ταυτότητα. Συνδέεται με αξιολογήσεις που γίνονται από τον ίδιο και από τους άλλους. Κάθε άτομο βλέπει τον εαυτό του να καθρεφτίζεται στις κρίσεις των άλλων. Οι μάσκες που παρουσιάζει στον κόσμο διαμορφώνονται με βάση τις προσδοκίες του για τις κρίσεις αυτές.

Γι' αυτό το λόγο και η μάσκα, ως προσπάθεια να επαναπροσδιορίσουμε την εικόνα του εαυτού μας, είναι τόσο συναρπαστική για εμάς. Γι' αυτό το λόγο και οι πολύ συχνές στην θεματολογία μου απεικονίσεις του καθρέφτη και της μάσκας ως αντανακλάσεις και κατασκευές του «εαυτού», υποδηλώνουν ότι και ο ίδιος ο εαυτός ως κατασκευή, είναι εξίσου αινιγματικός και διφορούμενος.

 

Βασιλική Δραγούνη