ΜΑΤΑΙΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ

Μήπως είσαι εσύ

που τριγυρνάς στο άδειο σπίτι

σαν μια αόρατη σκιά;

Σε ακούω να ψιθυρίζεις

σε οποιοδήποτε δωμάτιο

δεν είμαι μέσα. Σε ακούω

να τραβάς μια καρέκλα

να πετάς ένα παπούτσι.

να ανοιγοκλείνεις ατελείωτα ντουλάπια

και να χτυπάς τα δάχτυλά σου στον αέρα.

Αν έκανα αισθητή την παρουσία μου

τα σιωπηλά σου μάτια

θα με κοιτούσαν εξονυχιστικά

μέσα από όλα αυτά τα τείχη

κι εγώ θα ένιωθα αυτό το βλέμμα

να τρομάζει τη ματιά μου.

Μείνε στο δωμάτιό σου.

Θα περιπλανιόμαστε σ' αυτό το σπίτι αιώνια

αναζητώντας διαφορετικά πράγματα.

Ας μην βρούμε ποτέ ο ένας τον άλλον

σ' αυτή τη μάταιη περιπλάνηση.

Η εμπιστοσύνη είναι το παιχνίδι

που δεν μπορείς να επισκευάσεις.

Ο κανόνας που ποτέ δεν θα μάθω.

Το σπίτι είναι μια λέξη

που μοιραζόμαστε εκ γενετής.

Οτιδήποτε κι αν ψάχνεις

ας μην είμαι εγώ.

Βασιλική Δραγούνη