ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ

Δεν γράφω για κανέναν.

Ο ρυθμός και το μέτρο μου

οι παρομοιώσεις και οι μεταφορές μου

ο ελεύθερος στίχος και οι ομοιοκαταληξίες μου

τα ποιήματά μου 
δεν είναι για κανέναν.

Δεν γράφω για κανέναν.

Το λεκτικά ζωγραφισμένο φόντο μου

με λυρική φωτεινότητα

με ισορροπημένο βάθος τόνου

και με τα πλούσια χρώματα της εμπειρίας

δεν είναι στην οθόνη κανενός.

Δεν γράφω για κανέναν.

Τα ποιητικά μου γκράφιτι δεν είναι προς πώληση

οι μουσικές μου επιλογές είναι ιδιωτικές

οι χορευτικές κινήσεις μου έχουν πνευματικά δικαιώματα

και δεν πρόκειται 
με κανέναν να τα μοιραστώ.

Δεν γράφω για κανέναν.

Κρατώ όμως το δικαίωμα

να έχω αντιφάσεις…

Γράφω για το κοριτσάκι στην παιδική τσουλήθρα

που φοράει το τζιν σορτσάκι με τις τιράντες

γιατί είναι το 1990 κι έτσι ήταν τα παιδιά τότε.

Γράφω γιατί είχε ένα όνειρο

να είναι φοβερή και τρομερή

και θα ήθελα να στηρίξω το όνειρό της.

Γράφω για την έφηβη

που κάνει σκέιτμπορντ τα μεσάνυχτα στην πόλη

γιατί είναι το 2000 και δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει.

Γράφω γιατί έκανε μια έκκληση

δύο φορές, σ’ εμένα

και θα ήθελα να την σώσω, αν μπορώ.

Γράφω για την απόφοιτη του πανεπιστημίου

που κάθεται υπερήφανη μέσα στο πλήθος

γιατί είναι το 2010 και έχει τη ζωή μπροστά της.

Γράφω γιατί έχασε ένα στοίχημα

και χρειάστηκε μια διέξοδο από τους συμβιβασμούς

γι αυτό κι εγώ συμφώνησα να είμαι η φωνή της.

Δεν γράφω για κανέναν.

Γράφω για μένα.

Βασιλική Δραγούνη