ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΝ

Τα καταφέραμε λοιπόν και πάλι

να κρύψουμε καλά τους εαυτούς μας

σε αυτή την τελευταία μεταμφίεση.

Μάτια προειδοποιητικά μας παρακολουθούν

στον ατέρμονο, μεθυστικό χορό μας

-σκιές κρυμμένες, χωρίς μάσκες, μας κοιτάζουν

σαν να μην είναι επινοήματα της φαντασίας μας

σαν να μην φτιάχτηκαν από τις αυταπάτες μας.

Αόρατοι επισκέπτες

έρχονται και φεύγουν κατά βούληση.

Τώρα επιστρέφουν

σε μια ύστατη προσπάθεια να μαντέψουν

τον σύντομο επίλογο ενός μυστηρίου

πέρα από τον ενατενισμό

του μεταμεσονύκτιου ξεφαντώματος.

Κατά τα άλλα, εξακολουθούμε να αρνούμαστε

να επιστρέψουμε στους παλιούς μας εαυτούς

-πολύ φοβισμένοι, πολύ αλλαγμένοι

από τις αλλεπάλληλες μεταμφιέσεις και μεταμορφώσεις.

Ποθούμε τον ρομαντισμό, μα αγαπάμε την προσποίηση

-τον μεθυσμένο τρόπο που τολμάμε

να περιπαίζουμε κανόνες λογικής

που η καρδιά δεν έχει υπακούσει.

Βασιλική Δραγούνη