ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΡΟ

        

Ναι, ας περπατήσουμε

πάνω στο νερό

-τα δάκτυλα των ποδιών να βυθίζονται ελαφρά

στις κορυφές των κυμάτων-

σαν αμυδρές φιγούρες που αργοσβήνουν

στην ακτογραμμή.

Ας σταθούμε πάνω από τα ζοφερά τοπία

θλιβερών ναυαγίων,

ας αγνοήσουμε τις αλισάχνες

των δακρύων,

τα βογκητά του ανέμου και τα άγρια μέτωπα

των βράχων.

Σίγουρα κάποια στιγμή θα φτάσουμε

-έστω και πνιγμένοι.

Βασιλική Δραγούνη