ΕΝΔΕΙΑ

Φθίνουν παλιά οράματα

δαμάζονται απ' το χρόνο

και νέοι φόβοι ευδοκιμούν

σε ήσυχη απελπισία

χωρίς καμία βούληση

μες στην σκιά μιας ένδοξης

κουλτούρας, για την οποία ο καθείς

δηλώνει αθώος

σε μιαν ευθεία,

ακαθόριστη σιωπή.

Είναι εκεί.

Η πνιγηρή καταχνιά της σκόνης

στα στενά της ανέχειας

χαμογελά με νόημα στις συμπτώσεις

μιας πραγματικότητας αποσυντεθειμένης

που κάνει τις συμβατικές αναγκαιότητες

να ωχριούν μπροστά

στα όρια της απόγνωσης

και στη βαθιά, κλιμακούμενη απήχηση

της ένδειας.

Βασιλική Δραγούνη