ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΤΑ ΙΧΝΗ ΕΠΩΔΥΝΑ
Ανοιγόκλεισε μία φορά τα
βλέφαρα
κι άγγιξε με παρθένα
μάτια
τη σκοτεινή ύλη του
εφήμερου τοπίου,
τη μυστηριακή λειτουργία
της ανθρωπότητας,
την άνοδο και πτώση των
πολιτισμών,
τη γέννηση και τον χαμό αυτών που αγαπάς.
Άνοιξε τα βλέφαρα ξανά
και μείνε ολομόναχος
με χέρια εκτεινόμενα
στο ακατέργαστο σκοτάδι,
τυφλωμένος απ' το
παρελθόν
κι απ' ό,τι θα μπορούσε
να 'χει υπάρξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.