ΑΓΓΕΛΟΙ ΑΠΟ ΣΤΑΧΤΗ

 

Άγγελοι από στάχτη, έρχονται με θάνατο στα κόκαλα,

έρχονται με χρόνια γεμάτα δοξασίες. Είναι εύθραυστοι.

Δεν ταιριάζουν στον κόσμο. Σκορπίζουν στον υγρό αέρα.

Φοράνε τη βροχή σαν αμνησία.

Είναι ο γκρίζος αέρας που αναπνέεις και σε πνίγει,

που σε κρατά δέσμιο σε μια χίμαιρα που αποκαλείς απελπισία.

Αναγεννιούνται στις σκιές που τους ακολουθούν με τόση προθυμία.

Είναι διάσπαρτοι μέσα σου

σαν μια θυσία στις δεισιδαιμονίες της πίστης.

 

Βασιλική Δραγούνη