ΕΝΑ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ
Κάπου πρωτόγνωρα, κάπου παλιά
κάπου μπλε σαν του χειμώνα
κάπου πιο πολύ απ’ τον χρόνο
σαν μια άγνωστη ομοιοκαταληξία
στον χάρτη του πουθενά,
η μνήμη είναι πάντα η τελευταία που
υποχωρεί…
φτωχός συγγενής της παράδοσης,
ένα σπασμένο δεκανίκι.
Βασιλική Δραγούνη
Artwork: Rafal Olbinski, Lettere a Europa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.