ΑΓΡΥΠΝΙΑ

 

Περιφρουρείς τον ταραχώδη ύπνο σου.

Η ζέστη ανακατεύεται με τον ιδρώτα

καθώς ο πυρετός σου ανεβαίνει.

Είναι σχεδόν μεσάνυχτα. Οι πλανήτες που αναβοσβήνουν

δεν προσφέρουν εφησυχασμό

ούτε συμπόνια.

Τα ρίγη της ώρας σε καλούν στο παράθυρο

κάτω από τα φτερά της κεκλιμένης στέγης.

Ένα μοτίβο σε γωνία πλαγιολίσθησης,

σχήματα από μακρινό κλαδί

σε μια απομίμηση πτήσης, σου θυμίζει

όλα όσα δεν πρέπει να συμβαίνουν στο σκοτάδι:

μια περιπλανώμενη ψυχή,

μια εγκαταλελειμμένη επαγρύπνηση.

 

Βασιλική Δραγούνη