ΤΙ ΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ

 

Κοράκι που γλιστράς στον ευμετάβλητο ουρανό,

πες μου, θα βρέξει;

Θα ‘θελα να ρωτήσω τι βλέπεις από εκεί ψηλά

πέρα από τις απαγορευτικές πινακίδες

στη πλαγιά του αποψιλωμένου λόφου,

αυτή την κακοτράχαλη πλαγιά όπου το κάθε βήμα

θα μπορούσε να είναι ένα οδυνηρό ολίσθημα;

Τι βλέπεις πάνω από το ξέφωτο

μέσα από σκόνη άνυδρης βρωμιάς,

πέρα από συσσωρευμένες πέτρες και σκουπίδια;

Βλέπεις τα νέα αντισταθμιστικά κεφάλαια 

της υλοτόμησης αρχαίων ξύλων,

την επιγόμωση των χαντακιών παραμεθόριων εδαφών

άγονης παραγωγικότητας

να μοιράζονται το ίδιο ελεγειακό πένθος

σε αλλαγμένο τοπίο;

Βλέπεις τη χάρη του ανέμου

και τα ερείπια από νερό να το ξεβράζουν;

Κοράκι, βλέπεις άραγε τον ποταμό του ουρανού 

να αργοκυλά σαν Χρόνος από πάνω μας

αφήνοντας ανεπανόρθωτες λακκούβες;

 

Βασιλική Δραγούνη