ΛΙΓΗ ΖΑΧΑΡΙΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ

 

Οι μπότες μου επανειλημμένα πεζοπορούν

προς τον μαγνητικό ορίζοντα

της ζαχαρένιας παραπλάνησης.

Ένα παράπλευρο μονοπάτι

κατά μήκος μίας απερίσκεπτης διαδρομής

χαράχθηκε από καταστροφικό καπρίτσιο.

Δοκιμασμένες εκτροπές

με βγάζουν από την πορεία μου,

μακριά απ’ τη λύτρωση.

Αλλά όταν αποπροσανατολίζομαι στο σκοτάδι,

κοιτάζω την πιστή μου πυξίδα:

το φωσφορούχο καντράν, την ασημένια βελόνα

που σαν μαγικό ραβδί

αποκαλύπτει τη διαύγεια.

Η πρασινοκίτρινη όψη της σταθερή,

το βέλος ανακατευθύνει,

επαναβεβαιώνει πόσο άχρηστες

είναι οι υπόλοιπες 359 μοίρες.

Σημεία και γραμμές

σημεία αποστάτη -

μόνο λίγη ζαχαρίνη για την ψυχή.

 

Βασιλική Δραγούνη