ΕΚΤΟΣ ΚΛΙΜΑΤΟΣ

 

Μετά από τυφώνες κι ανεμοστρόβιλους

και πυρκαγιές που σάρωσαν και κατέστρεψαν,

οι άνεμοι άρχισαν να ελαττώνονται

και οι άνθρωποι χάρηκαν, ξεχνώντας

πως τα πάντα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους

με τους κύκλους και τα ρεύματα

κι ότι οι νόμοι της φύσης υποκλίνονται

στην κλιματική αλλαγή.

 

Οι άνεμοι εξασθένησαν.

Χωρίς μία πνοή αέρα,

οι σημαίες κρέμονταν βαριές στους στύλους τους.

Πού ήταν οι θαλάσσιες αύρες και οι ζέφυροι,

οι πνοές του ανέμου που πετούσαν χαρταετούς,

τα θερμικά ρεύματα και τα τραγούδια του ουρανού;

Οι πόλεις έμειναν στάσιμες

κάτω από μολυσμένους ουρανούς.

Οι άνθρωποι φορούσαν μάσκες.

Τα ιστιοπλοϊκά έμειναν σε ακινησία

και οι ανεμόμυλοι πάγωσαν στο χρόνο.

 

Οι συγγραφείς μαράζωναν σε ύφεση

χωρίς ριπές έμπνευσης -

υποχωρούσαν στη μνήμη του ανέμου

που κάποτε έφερνε λέξεις και φράσεις στο μυαλό.

Τώρα όμως τίποτα δεν είναι δεδομένο.

Ένα σύννεφο αποσύνθεσης

πλανάται στην επίδοξη στρατόσφαιρα

σφυρίζοντας μελωδίες εκτός κλίματος.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: Surreal Climate Change by Michael Piepgras, 2023