ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

 

Είναι αυτός που έχει καρδιά για μυαλό

κι ένα κρανίο γεμάτο γκράφιτι με αγριολούλουδα.

Είναι αυτός με την αύρα του νεκρού δρόμου,

με έναν άγγελο στον ένα του ώμο

που κάνει πιρουέτες τόσο αργά

ώστε μπορείς να διακρίνεις μέσα τους τον διάβολο.

Είναι αυτός με τα δέκα μεσαία δάχτυλα

και με τη μόνιμη πολεμική βαφή φτιαγμένη από χολή

κάτω απ’ τα δυο μάτια.

Είναι αυτός που έχει παράθυρα με αράχνες της ψυχής,

ένα ηλιακό πλέγμα από ανεμοστρόβιλο  

και ρυάκια από δάκρυα κατευθείαν

στα σπασμένα πέλματα.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΟΨΕΙΣ ΜΙΑΣ ΣΚΟΤΕΙΝΗΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗΣ

 

Πολύ νωρίς το πρωί -

τα φώτα είναι ακόμα αναμμένα στην πόλη.

Ξυπνάω για να διαβάσω στίχους

καταραμένων ποιητών,

να ανάψω ένα θυμίαμα στην ησυχία

και να νιώσω τον εαυτό μου να μπαίνει

στη σπάνια ηρεμία μιας τέτοιας ώρας.

Η σκιά του χεριού μου

κινείται πάνω στη στενή σελίδα

μαύρο μελάνι ρέει από τα δάχτυλά μου

πέφτει πάνω στο σεντόνι.

Η στήλη του γαλανόλευκου καπνού

ανεβαίνει και διαχωρίζεται

σε ένα ελικοειδές μοτίβο.

Η κόκκινη λάμπα αναδεικνύει αθέατες όψεις

μιας σκοτεινής διάστασης.

Το φως αιωρείται γύρω από την πηγή του.

Ο καταραμένος ποιητής

του κλειστού μου βιβλίου

αποσιωπά τα λόγια του για τα δικά μου.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΑΝΑΔΡΟΜΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

 

Το Είναι είναι εδώ, στην είσοδο

της υπόσχεσης του ονείρου

που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά

σε καθρέφτες με ανάδρομες εικόνες

και συμπεράσματα φτιαγμένα

από γυαλί.

Το όνειρό σου ονειρεύεται

χωρίς εσένα.

Το ξέρεις, γιατί κοιτάζεις

μέσα στους καθρέφτες

και βλέπεις τον εαυτό σου παντού.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ

 

Αναρωτιέσαι για την εναλλακτική ζωή τους

με τους απόλυτους όρους της σκέψης σου.

Οι άγγελοι της κοινής απελπισίας δε μιλούν ποτέ

μα κατεβαίνουν γύρω σου και στροβιλίζονται

με τις σκιές τους να χτυπάνε σαν φτερά

σε κύκλους ομόκεντρους ανύψωσης και πτώσης.

Ακολουθώντας το πιο σκοτεινό σου όνειρο

προς το απατηλό κέντρο όπου ο καθρέφτης σπάει,

σκορπίζουνε τα θραύσματά σου σε σταδιακή λάμψη 

έτσι όπως δραπετεύεις από το κέντρο που σε κρατάει,

από τον ξέφρενο χορό του να είσαι.

Δεν ανοίγεις ποτέ τα μάτια σου.

Περιστρέφεσαι σε ελλειπτικές τροχιές

με χέρια εκτεινόμενα στο ανάγλυφο του χάους.

Ο ουρανός είναι ένα μοναχικό σώμα.

 

Βασιλική Δραγούνη

"Λογοτεχνικά Βραβεία 2024"

13ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού

Διοργάνωσης Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος

 

Link: “Λογοτεχνικά Βραβεία 2024” 13ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού Διοργάνωσης Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος

Ο Όμιλος για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος και ο Δήμος Καλλιθέας διοργάνωσαν από κοινού την εκδήλωση «Λογοτεχνικά Βραβεία 2024», το Σάββατο 10 Μαΐου 2025 και ώρα 19:00, στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας. Στην εκδήλωση ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα και απονεμήθηκαν τα βραβεία και τα αναμνηστικά διπλώματα του 13ου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού 2024.

 

Ο 13ος λογοτεχνικός διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε από τον Όμιλο το 2024 και αφορούσε τα είδη του λόγου: Ποίηση, Πεζογράφημα - διήγημα, Πεζογράφημα - νουβέλα, Παιδικό παραμύθι και Παιδικό – νεανικό διήγημα.

 

Σκοπός των λογοτεχνικών διαγωνισμών του Ομίλου που έχουν πλέον καθιερωθεί ως ένας από τους ετήσιους θεσμούς του τα τελευταία έτη, είναι να δώσουν «βήμα» και να αναδείξουν νέα ταλέντα στη Νέα Ελληνική λογοτεχνία.

 

Την κριτική επιτροπή του διαγωνισμού πλαισίωσαν οι εγνωσμένου κύρους προσωπικότητες από τον χώρο της ποίησης και λογοτεχνίας (αλφαβητικά):

Βαρβαρήγος Δημήτρης (συγγραφέας-ποιητής, Πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Πετρούπολης),

Ιωάννου Νιόβη (ποιήτρια),

Καρούσος Κωνσταντίνος (ποιητής, Πρόεδρος Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών), 

Λεοντιάδου Στέλλα (συγγραφέας-ποιήτρια-αρθρογράφος) και

Μέμου Παρασκευή (Βούλα) (ποιήτρια).

 

Στο α’ μέρος της εκδήλωσης απαγγέλθηκαν τα ποιήματα και διαβάστηκαν αποσπάσματα – περιλήψεις των πεζών έργων που διακρίθηκαν με το Α’ Βραβείο ανά κατηγορία στον διαγωνισμό, ενώ στο β’ μέρος πραγματοποιήθηκε η τελετή απονομής Βραβείων – Επαίνων και αναμνηστικών διπλωμάτων συμμετοχής του λογοτεχνικού διαγωνισμού.

 

Τη βραδιά «έντυσε» μουσικά ο Μιχάλης Παπαγεωργίου – καθηγητής μουσικής, πιανίστας

 

Συντονισμός – παρουσίαση: Φώφη Κονδύλη – μουσικοσυνθέτης, δημοσιογράφος

ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

 

Οι οδηγίες ήταν απόλυτα σαφείς:

αν πρόκειται να εισέλθεις

στην προστατευόμενη περιοχή

θα πρέπει να φοράς

ένα άχρωμο σκληρό καπέλο.

Αρχικά υποθέτεις

ότι αυτός είναι ένας καθολικός κανόνας

σχεδιασμένος για να εξασφαλίσει

την προστασία του κρανίου.

Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό

στην επικίνδυνη ζώνη

είσαι σε θέση να καταλήξεις

σε ένα εναλλακτικό συμπέρασμα:

το άχρωμο σκληρό καπέλο

υπάρχει στην πραγματικότητα για να εμποδίσει

όλες τις πολύχρωμες, επαναστατικές

και μολυσματικές ιδέες

να βγουν απ’ το συνειδητά θορυβώδες κρανίο σου

και να μπουν μέσα στην νηνεμία του τόπου

όπου όλες τις κρατά σε εκκρεμότητα,

στα πρόθυρα της βαρεμάρας,

αιχμάλωτες και σιωπηλές.

 

Βασιλική Δραγούνη

Η ΜΟΝΗ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ

 

Λέξεις απ’ το παρελθόν

σέρνονται μες στις σκιές,

κλαυθμυρίζουν από ευθυμία.

Αβεβαιότητα,

η μόνη βεβαιότητα που έχουμε,

άλλη μία επιφυλακτική περιπλάνηση

στην κουρασμένη ανησυχία.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΟΛΙΣΘΗΡΟΣ ΙΣΤΟΣ

 

Τόσο ολισθηρός ιστός..

Από τη μια το εκτυφλωτικό φως,

από την άλλη το βαθύ σκοτάδι

και στη μέση σύγχυση, διασπορά, μετάδοση,

τροφοδοσία ψεύτικων ειδήσεων.

Τα κουτσομπολιά μεγαλώνουν

και οι ψεύτικες αλήθειες συγχωνεύονται,

τα τοξικά απόβλητα ευδοκιμούν

καθώς τα ζιζάνια καλωσορίζουν τις ανάγκες.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΟ ΜΕ ΣΒΗΣΤΑ ΦΩΤΑ

 

Η πραγματικότητά σου προσαρμόστηκε

σε ένα δωμάτιο με σβηστά φώτα.

 

Μαθαίνεις να κοιμάσαι πλάγια

σε ένα στενό κρεβάτι.

 

Οι επιλογές σου σε περιορίζουν.

Τα όνειρά σου είναι φτιαγμένα από κλωστή.

 

Κλαις και αγκαλιάζεις

την κοντινότερη σκιά.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΦΕΡΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΚΛΟΟΥΝ

 

Πάντα έβρισκα ανατριχιαστικούς

τους κλόουν του τσίρκου

που έβλεπα ως παιδί.

Με τα ψεύτικα χαμόγελα

και τα ζωγραφισμένα δάκρυα

στα μακιγιαρισμένα πρόσωπά τους,

τοποθετώντας πράγματα γύρω από το ρινγκ,

πέφτοντας από σκάλες,

αποτυγχάνοντας στα ταχυδακτυλουργικά

ή ισορροπώντας σε λεπτό σχοινί,

ρίχνοντας νερό

ο ένας πάνω στον άλλο,

ποζάροντας με άνεση

ανάμεσα σε γελοιότητες,

δεν ήταν αστείοι

αλλά εξωφρενικά αλλόκοτοι.

Και τώρα οι κλόουν είναι ελεύθεροι,

έχουν μετακινηθεί έξω απ’ το τσίρκο -

όλος ο κόσμος είναι το τσίρκο τους τώρα.

«Φέρτε τους κλόουν» φωνάζει το κοινό

και ανεβαίνουν στη σκηνή

αλλά κανένας δεν γελάει.

Το θέαμα δεν είναι

πλέον για γέλια.

 

Βασιλική Δραγούνη

Ο ΧΡΗΣΙΜΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

 

Οι μαριονέτες πνίγονται τώρα -

έχει περάσει ο χρήσιμος χρόνος τους.

Αιωρούνται μακριά,

πέφτουν σαν κλόουν

στα κύματα,

γίνονται σκιές

και απορρίπτονται

από τους εξολκείς χορδών

όταν το κοινό είναι χορτασμένο.

 

Ίσως τότε

οι κουκλοπαίκτες αποκαλυφθούν

επιδεικνύοντας προσωρινά

τη δύναμή τους.

Γιατί σύντομα θα έρθει η ώρα

για να αλλάξουν το σχήμα τους

και να επανεμφανιστούν

αναζητώντας νέες μαριονέτες

για να παρασύρουν το κοινό.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: “Tosca” by Rafal Olbinski

ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ

 

Το ποιητικό ανθολόγιο «Σταγόνες Άνοιξης» αποτελεί την έβδομη συλλογική έντυπη έκδοση του itravelpoetry.

 

ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΝΟΙΞΗ

 

Κι όμως θα μπορούσε να ‘ναι

μια άλλη άνοιξη

αν μας έπειθαν οι ατεκμηρίωτες ενδείξεις

για μπουμπούκια φύλλων,

όμως όχι.

Αν και η βροχή άφησε τον αέρα

αναζωογονημένο περισσότερο, παρά υγρό

ο άνεμος παρέσυρε την τελευταία

από τις περσινές φωλιές.

Και τα πουλιά της λησμονιάς

δεν βιάζονται να φτιάξουν νέες.

 

 

ΟΙ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ

 

Διάβασε καλά την πινακίδα σήμανσης

προτού ανοίξεις αυτήν την πόρτα.

Εδώ είναι ο θάλαμος ανταλλακτικών και εξαρτημάτων

μετάλλων και πλαστικών

ενημερώσεων και αναβαθμίσεων.

Τα παράθυρα έχουν θέα κατά παραγγελία

αν και τα περισσότερα

είναι τυφλά στον ήλιο.

Στο βάθος των ντουλαπιών

κρύβεται η ιστορία αυτού του χώρου

παρέα με τους κωδικούς της πρόσβασης

που παραβιάστηκαν καθώς

η άνοιξη εγκατέλειψε το ημερολόγιο.

 

 

ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ

 

Ένας άνεμος τρελός μαινόταν από τα υψώματα

κι εγώ του είπα,

"Μεγάλε άνεμε, σταμάτα να φυσάς,

προτού να με σκορπίσεις".

 

Ένας άνεμος τρελός διένυσε τα ουράνια μίλια

και ύστερα με τράβηξε στον ουρανό.

Ταξίδευα πάνω από αόρατες στέγες,

κάτω από την εξαγριωμένη κυριαρχία του.

 

Πετούσα σαν περιπλανώμενη πνοή

σπασμένη σε πολλά κομμάτια

που με σφοδρή αντίσταση συστρέφονταν

στο αφιλόξενο κενό.

 

Άλλα έπεσαν σε έρημους δρόμους,

άλλα σε ξέφραγα βοσκοτόπια

κι άλλα στα ανοιχτά στόματα

γελαστών παιδιών.

 

Βυθίστηκα στο γη και ονειρεύτηκα ένα μεγάλο τίποτα.

Και τότε ο άνεμος μου είπε,

"Μη χάνεις τον εαυτό σου σε αυτά τα περίεργα μέρη,

κλείσε τα μάτια και περίμενε την Άνοιξη".

  

Βασιλική Δραγούνη

 

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ

 

Ίσως η εικόνα προκαλεί την έμπνευση.

Ίσως η ιστορία γεννήθηκε

από μία εικόνα βγαλμένη από τη φαντασία.

Ίσως η φαντασία του μέλλοντος

να ‘ναι ένα επεισόδιο,

ένα απελευθερωμένο Τσαϊτγκάιστ.

Ίσως ο μύθος μεγαλώνει

με την κάθε θέαση.

 

Ίσως η αντιληπτική διαδικασία

ποιητική αδεία άγρια, παραστρατημένη,

να ‘ναι ένα θήραμα οπτικής ψευδαίσθησης

που εξελίσσεται

μέσα από μία «αφ' υψηλού» ποικιλία

από στυλ σοφιστικέ και εκλεπτυσμένο μινιμαλισμό,

μέσα από προσεγγίσεις, εποχές, ψηφιακές ληστείες

και εναλλακτικές πραγματικότητες.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΕΝΑΣ ΤΟΣΟ ΑΝΟΗΤΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ

 

Τα παράθυρα κοιτάζουν μέσα σου

κι εσύ ανταποδίδεις το βλέμμα.

Η συνήθεια σε συντηρεί.

Το φως παίρνει μια όψιμη λάμψη -

ίσως η σκιά σου να είναι ακόμα εκεί

αν γυρίσεις να κοιτάξεις πίσω 

σαν να άλλαξες γνώμη,

μια μικρή αντίσταση, ένα σημείο καμπής,

κάτι για να σπάσει το ξεπάγωμα 

του χειμώνα στην καρδιά σου,

ένα σημείο που μπορείς να κερδίσεις…

Η λύπη είναι ένας τόσο ανόητος κανόνας.

 

Βασιλική Δραγούνη

ΡΟΖ ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ ΣΤΟ ΓΡΑΣΙΔΙ

 

Η άνοιξη πλησιάζει φέρνοντας μαζί

τη βίαιη πλημμύρα της.

Ο χειμωνιάτικος θυμός σφυρηλατήθηκε

και ξεχάστηκε ως επί το πλείστον, περιμένοντας

μοναχικά ροζ φλαμίνγκο στο γρασίδι.

 

Βασιλική Δραγούνη

Artwork: “Princely Carriage” | Surreal Animal Art by Julien Tabet