ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΕΩΦΟΡΟΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

 

Σε όλα εκείνα τα παλιά στέκια

όπου η ζωή δεν ζει πια,

σε όλες εκείνες τις ευτυχισμένες μέρες

σπαταλάμε

όλα όσα πιστεύαμε:

τα μικρά δράματα του μυαλού,

την συγκαλυμμένη εγκατάλειψη

των θλιβερών επιστροφών,

μάτια αιχμαλωτισμένα σε μια σύντομη αιωνιότητα

που υποθάλπει όλο το δράμα

που προτιμούσαμε από τη ζωή,

τις παλιές τοποθεσίες, παλιές χωματερές

και καταγώγια - ισοπεδωμένα, ξεχασμένα,

κατεδαφισμένα τώρα,

όπως όλα τα χρόνια των αναμνήσεων

που συγχωνεύονται σε λεωφόρους

μυθικού φωτός που διαπερνά το σκοτάδι...

 

Βασιλική Δραγούνη