ΚΑΠΟΙΟ ΕΙΔΟΣ ΖΕΝ

 

Πρώτος στη γραμμή διάβασης

περιμένοντας να περάσει το μετρό

δίνει σε κάθε βαγόνι το όνομα

κάποιου που γνωρίζει.

Στη συνέχεια, όταν του τελειώνουν

φίλοι και γνωστοί,

προχωρά με τα γράμματα

του αλφάβητου

κι έχοντας φτάσει στο ω

με πολλά ακόμη από αυτά

τα βαγόνια να έρχονται,

τα μετρά απλώς: 1, 2, 3, 4,

μέχρι να μπει σε κάποιο είδος Ζεν.

 

Καμία σκέψη,

καμιά επίγνωση του σώματός του

μέσα σε ένα πλήθος

από παρόμοια φωτισμένους επιβάτες.

Καθώς, τελικά, το βαγόνι σταματάει

η πύλη ανοίγει

και το 1/10 του πληθυσμού

μίας μικρής πόλης

βρίσκεται σε μια ευλογημένη κατάσταση

ήρεμης και καθαρής επίγνωσης

ενωμένο με μια συλλογική νοοτροπία

προτού απρόθυμα προχωρήσουν

προς τα εμπρός.

 

Βασιλική Δραγούνη