ΕΡΕΙΠΙΑ
Τον τελευταίο καιρό
ψάχνουμε ερείσματα μακροβιότητας
ανάμεσα σε ερείπια, σε
κάποιους σκελετούς, σε αντίλαλους
και σε μια μεγάλη, αναποκρυπτογράφητη
σιωπή.
Σκιές αγωνίζονται
παγιδευμένες σε ιστούς αράχνης,
σε παραμελημένες γωνίες
και σε αναμνήσεις
από πέτρες και
καθρέφτες.
Ρυτίδες στον αέρα
υποδηλώνουν παρατεταμένο χειμώνα.
Θραύσματα φωτός αντανακλούν
την αντηλιά
και τυφλώνουν τα μάτια.
Η σκόνη είναι βαριά κι
ο δρόμος στενός.
Ακόμη και το σκοτάδι
έχει μια ορισμένη λάμψη, καθώς
παίρνει σχήμα και χρώμα μέσα
στα εύθραυστα όρια αθωότητας και ενοχής.
"Αρκετά", λέμε κι
αναρωτιόμαστε προς τι
η ενασχόληση με την
παρακμή και άλλα ευγενή αγωνίσματα αντοχής
των κοσμητόρων των
γραφείων τελετών της ανοχής.
Βασιλική Δραγούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.