ΛΗΣΜΟΝΙΑ
Ήταν σιωπηλή πολύ καιρό
τόσο, που φαινόταν
χρόνια
με όλα στο βάθος τ’
ανείπωτα
να συντηρούν στις
κρύπτες τους
ό,τι ήταν να μείνει
κι ό,τι ήταν να χαθεί.
κι ό,τι ήταν να χαθεί.
Τελικά, μια μέρα είπε:
"Κάθε δέντρο στη γη
σηματοδοτεί έναν τάφο
για κάθε νεκρό που λησμονιέται.
Αν σκάψεις δεν θα βρεις
τίποτα
αλλά τα σώματα
βρίσκονται εκεί.
Είναι αόρατα
σώματα."
Κοίταξε τα πόδια της
και χάραξε με τη φτέρνα
μια γραμμή πάνω στο χώμα.
Και μετά απ' αυτό
δεν είπε ούτε μια λέξη.
Στην πραγματικότητα, δεν
μίλησε ποτέ ξανά.
Βασιλική Δραγούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.