Η ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΚΙΝΗΣΙΑΣ

Μέσα σε ήρεμες σιωπές

χωρίς απάντηση,

έτσι κινείται ο δικός της χρόνος.

Ακόμα μία ατάραχη νύχτα,

τα σταυρωμένα πόδια της γυμνά,

κάποιος εκεί κοντά να κοιμάται

και το δωμάτιο αρκετά ζεστό,

για να αρχίσει να βυθίζεται αργά σ' ένα πολύτιμο βιβλίο

που της πήρε μια ολόκληρη ζωή να το διαβάσει.

Ήταν η άγρυπνη σύζυγος

του κοιμισμένου άνθρωπου

που ονειρευόταν στον ύπνο του

σαν να μην ήταν εκείνη παρούσα.

Και ζούσαν κάπως έτσι:

αυτός στον καναπέ του

κι αυτή στην κουνιστή καρέκλα να διαβάζει

-αν και δεν γύρισε ποτέ της μια σελίδα

ούτε κι αυτός μετακινήθηκε σε μια πιο άνετη θέση

κι ούτε το τζάκι έσβησε ποτέ.

Κι αυτή ήταν η πραγμάτωσή τους:

να βρουν την ευτυχία

σε μία κλινική ακινησία

χωρίς κανένα περιεχόμενο

και καμία φιλοδοξία

σαν μια πορεία, προδιαγεγραμμένη εξ αρχής

να καταλήξει έτσι.

Βασιλική Δραγούνη