Η ΟΡΙΣΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Σαν να εισπνέεις κρατώντας την αναπνοή

για μια αιωνιότητα

αιχμαλωτίζοντας κάθε χλωμό άλλοθι

του απολεσμένου χρόνου.

Σαν η ανάσα αυτή να μπορούσε να ξορκίσει

τραυματικές απορίες

και πλάνα δράσης αδρανή και μετέωρα

μέσα σε ένα χάος ιδιοτέλειας.

Σαν κάθε ώρα να κρατούσε την μαγεία των παλμών

από τις μελωδίες της νομαδικής άγριας φύσης

και της έκστασης των σκοτεινών σαμάνων

δίνοντας χώρο σ' άλλες αισθήσεις.

Σαν, παρά τις προβλέψεις, η Άνοιξη και το Καλοκαίρι

να αγνοούσαν την ανέγγιχτη ροή των εποχών

τις θαμπές υποσχέσεις του Φθινοπώρου

και τις τιμωρίες του Χειμώνα.

Σαν να προσπαθείς να συλλάβεις τ’ ασύλληπτα 

ξεπερνώντας κάθε όριο αντοχής

κι ύστερα να τα παραδίδεις βορά σ’ ό,τι διαλέξει

η ορισμένη μέρα.

Βασιλική Δραγούνη