ΠΟΙΗΣΗ ΝΙΚΟΥ ΔΕΛΗΓΙΑΝΝΗ

ΡΟΕΣ

Με γνωρίζεις; Με γνωρίζεις;

Ρωτούσε επίμονα το θύμα το θύτη του.

Κοίταξε! Του απαντά τότε ο άλλος

Εκείνα τα βαλσαμωμένα αλμπατρός

πάνω στις εταζέρες,

θαρρείς με φόβο κοιτάζουν;

Αυτά τα ερωτήματα

άρχισαν τότε να διαδίδονται

από νεκρό σε νεκρό

καθώς έμπαιναν σε τροχιά γύρω από τη γη,

σε μια καρτερική αναζήτηση

του άλλοτε θρυλικού θεού του έρωτα.

Γρήγορα όμως με την απουσία

κάθε ζωντανής ύπαρξης

που θα μπορούσε να τους δώσει

μια απάντηση, άρχισαν να βυθίζονται

στο χάος. (Να 'ταν αυτό ένα σημάδι

πως ο γαλαξίας μας δεν κατοικείται;)

Βουβή η ικεσία των θνητών...

Τα σώματά τους εκπέμπουν κάτω απ' το χώμα

ένα θολό S.O.S.

που το εισπνέουν σβήνοντάς το,

η σιδηρά επέλαση της καταιγίδας

η λήθη των ζωντανών

ο δυνατός παφλασμός των κυμάτων...

Νίκος Δεληγιάννης, από την συλλογή "Εφευρέτης Αισθήσεων", εκδόσεις ΙΔΜΩΝ