ΚΟΣΜΙΚΟ ΘΥΜΙΑΜΑ

Μεθοδικά η προέλαση της άνοιξης

σαν αδιόρατος ατμός θαμπώνει

τη δύσμορφη εικόνα του χρόνου

και τα στοιχεία του τοπίου

γυρίζουν και κοιτούν τον ουρανό

που αργά παλινδρομεί.

Στης μνήμης τις σκιές κινήσεις προσκολλώνται

σαν υποψίες φωτός

που άρρυθμα αναβοσβήνουν

κι ο ουρανός θυμάται και κοιτάζει αλλού

αφήνοντας ένα αναστεναγμό

που κοσμικό θυμίαμα αναβλύζει.

Βασιλική Δραγούνη