SURREAL WEEK

ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ

Νομίζω ότι κάποιος έπρεπε να ήταν εκεί. Το αστείο ήταν ιδιωτικό και η αναφορά ασαφής και άνευ ουσίας, δεν αρκούσε να μεταφερθεί ως κουτσομπολιό ή ως ανέκδοτο προκειμένου να κερδίσει ένα συγκρατημένο γέλιο από τους ακροατές, όχι, κάποιος έπρεπε να ήταν εκεί, στην αρχική εμπειρία. Η ιστορία απαιτούσε μια επεξήγηση ή έστω μια αναθεώρηση για να φιλοξενήσει το καινούργιο ακροατήριο. Το υπονοούμενο δεν λειτούργησε σωστά.

Λοιπόν, γελάσαμε ούτως ή άλλως επειδή και οι άλλοι το έκαναν. Και οι άλλοι, σε αντίθεση με εμάς, φαίνονταν να έχουν καταλάβει το αστείο. Γιατί ποιος θα ‘θελε να φανεί ανόητος στις εκλεπτυσμένες συγκεντρώσεις επίδειξης πνεύματος ή στις ανταλλαγές ευφυολογημάτων μεταξύ γοητευτικών ομιλητών;

Και το αστείο; Δεν χρήζει επανάληψης –έτσι κι αλλιώς το πιάσαμε το υπονοούμενο.

Βασιλική Δραγούνη