ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ

Σ' εκείνο το δωμάτιο που βρήκα καταφύγιο

υπήρχε μια πόρτα που οδηγούσε στο δάσος

και ένα μόνο παράθυρο με θέα

οτιδήποτε πρέπει να προσδοκά κανείς

όταν τα όνειρά του είναι ακροβολισμένα στον ουρανό

και η καρδιά του ένα ατίθασο άλογο

που καλπάζει πιστεύοντας πως θαυμάζεται

για την υπερηφάνεια και το βήμα του.

Μου είχες υποσχεθεί ένα κάστρο

με μια τάφρο γεμάτη με διαμάντια και

με μια κρεμαστή γέφυρα στολισμένη

με το πιο κόκκινα ρουμπίνια

λαμπερά σαν το μάτι της τίγρης και

με τείχη άσπρα σαν τα δόντια της

όταν στεκόμουν εκεί, στην κορυφή του λόφου

μαζεύοντας χρωματιστά αστέρια σε ένα ψάθινο καλάθι.

Και στη συνέχεια τα άφησα όλα πίσω

όπως ο ναύτης το κάθε λιμάνι,

προσδοκώντας αυτά που η θάλασσα θα φέρει

όταν ξεμάκρυνε από μπρος μου κάθε ίχνος στεριάς.

Βασιλική Δραγούνη

Από την Ποιητική Συλλογή "Πτήση στο Φως"

(Αθήνα: Εκδόσεις Πνοές Λόγου και Τέχνης, 2017)

Photo: Venetian Castle of Parga