Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020

ΣΙΝΕΜΑ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ

 

Τσαλακωμένα ριχτάρια σε καναπέδες,

εσπρέσο και τσάι από βότανα

αντί για ποπ κορν και Pepsi.

 

Δεν θυμάμαι καν την πλοκή…

μόνο ότι το αριστερό του μάτι ήταν γυάλινο

κι ότι και οι δύο κουβαλούσανε μαχαίρια.

 

Πρέπει να ήταν αγάπη

αλλά διήρκεσε μονάχα τόσο

όσο κρατάει μια ταινία.

 

Όσο κρατάει ένα χαμόγελο

στο περιπαικτικό πρόσωπο

του παραδείσου.

 

Βασιλική Δραγούνη


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.